Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Παρασκευή 10 Απριλίου 2015

Στην εκκλησία. Πίνακες του Arthur Hughes

Στην εκκλησία

   Μεγάλη Εβδομάδα! Οι εκκλησίες γεμίζουν από "πιστούς". Μέρες περισυλλογής και προσευχής για πολλούς. Για αυτό, δύο πίνακες του Arthur Hughes με "εκκλησιαστικό" θέμα.
  Μία νεαρή κοπέλα, ντυμένη με αιθέρια ενδύματα της Βικτωριανής εποχής πηγαίνει στην εκκλησία για να προσευχηθεί. Στο ένα χέρι της διακρίνεται το βιβλίο των προσευχών. "Στην πόρτα της εκκλησίας" ονομάζεται ο παρακάτω πίνακας του Βρετανού ζωγράφου Arthur Hughes (1832-1915),  που έζησε στη Βικτωριανή Αγγλία και συνδέθηκε με τον κύκλο των Προραφαηλιτών ζωγράφων.

Arthur Hughes, Στην πόρτα της εκκλησίας. Γύρω στα 1890. Ιδιωτική Συλλογή.

   Στον παρακάτω πίνακα βλέπουμε την ίδια κοπέλα να βρίσκεται μέσα στην εκκλησία. Κάθεται σοβαρή και κρατά με τα δύο χέρια της το προσευχητάριο. 

Arthur Hughes, Η πίστη. Γύρω στα 1890. Ιδιωτική Συλλογή.


http://www.artnet.com/artists/arthur-hughes/at-the-church-gate-5VygFw0a0h2o8_rz-Hcbtw2
http://www.arthurhughes.org/addenda2.htm
http://www.pre-raphaelite-brotherhood.org/Faith-Early-1890s.html

2 σχόλια:

  1. Δεν μπορώ να αντισταθώ στην ατμόσφαιρα της ημέρας, που ο καιρός φέτος την κάνει ακόμα πιο ...ατμοσφαιρική!


    Η ΛΙΤΑΝΕΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

    Τα πρόσωπα χλομά των κοριτσιών
    στην άχνη των κεριών του Επιταφίου.
    Φωνές από τα πέρα καθαρές –
    νεάνιδες με κάνιστρα στον ώμο…

    Λαμπάδα τρέμοντας η λύπη ελαφρωμένη,
    αιθέρας θα χαθή μες στον αιθέρα –
    αστέρι, θα την πάρουνε τ’ αστέρια…

    ΦΑΙΔΡΟΣ ΜΠΑΡΛΑΣ
    Από το βιβλίο: Φαίδρος Μπαρλάς, «Άπαντα», Τα Νέα Ελληνικά, Αθήναι 1980, σελ. 112.




    Κατάνυξις Μεγάλης Παρασκευής

    Η Παναγία με τη ρομφαία στα σωθικά εθρήνει
    και τάβλεπε όλα σκοτεινά από την πικρήν οδύνη.

    Που ο Άγγελός της στις φωτιές παράδερνεν, ο Γιος της,
    των παρανόμων ταπεινός και πράος και γλυκός Σώστης.

    Και εμείς, οι ευγενικοί θνητοί, φριχτά ας ταπεινωθούμε
    με το φαρμάκι της Νηστείας και τέφραν ας λουσθούμε.

    Και η θλίψη μας, μακριά από κάθε γήινα ζιζάνια,
    ας υψωθεί ως κερί λιγνό, χλωμό, προς τη μετάνοια.

    TAKHΣ ΠΑΠΑΤΣΩΝΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μου θύμισες τον γλυκύτατο Τάκη Παπατσώνη. Το άλλο ποίημα δεν το ήξερα. Χαίρομαι πάντοτε τις ποιητικές σου παρεμβάσεις και τις περιμένω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή