Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Τετάρτη 8 Ιουνίου 2016

Μ' ελαφρά βήματα. Ένα ποίημα αγάπης από τον Ανέστη Ευαγγέλου

Ποίημα για την αγάπη: Ανέστης Ευαγγέλου, Μ' ελαφρά βήματα


  Το τρυφερό ποίημα του γλυκύτατου ποιητή Ανέστη Ευαγγέλου "Μ᾽ελαφρά βήματα" θέλω εδώ και καιρό να μοιρασθώ μαζί σας. Ήρθε λοιπόν η ώρα της αναρτησης. Aς το διαβάσουμε πλαισιωμένο με πίνακες ζωγραφικής δύο Προραφαηλιτών καλλιτεχνών: του Frank Dicksee και της Μαρίας Σπάρταλη Στίλμαν.

Frank Dicksee (1853-1928), Ένα ευαίσθητο φυτό. Ιδιωτική Συλλογή. Φροντίζει με προσοχή το "ευαίσθητο" φυτό...


Μ' ελαφρά βήματα έρχεται η αγαπημένη μου,

χαράματα, όταν ξυπνάνε τα πουλιά.

Την παίρνει 

αγιάζι τρυφερό, το εύθραυστο σώμα,

κι έρχεται να συνάξει τ' άνθη

κι ανάμεσα στη χλόη να πλανηθεί

κι απ' την πηγή
γαλάζιο, αμόλυντο, να πιει νερό.
Μ' ελαφρά βήματα έρχεται η αγαπημένη μου
κι εγώ,
το πιο τρελό από τα πουλιά, την τραγουδώ.

Μαρία Σπάραλη Στίλμαν, Ταΐζοντας τα περιστέρια στην αγροικία της περιοχής της Οξφόρδης. Ιδιωτική Συλλογή.

...και  μία "art nouveau" εικόνα-καρτ ποστάλ της Ελ. Σονρέλ. 

Ελίζαμπεθ Σονρέλ, γυναίκα στον κήπο με λουλούδια. 1900-1901. Ιδιωτική Συλλογή.


Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες , , , , ,

2 σχόλια:

  1. Rosa Mund8 Ιουνίου 2016 στις 4:13 μ.μ.

    Τι γλυκό ποίημα! Αγαπάμε τον πρόωρα χαμένο Ανέστη Ευαγγέλου (Παπαδόπουλο) για τη γνησιότητα, την ειλικρίνεια, την οικειότητα, και τη συγκίνηση που μας μεταδίδει η ποίησή του.

    *

    Έλα λοιπόν μέσ’ από τα χαλάσματα

    Έλα λοιπόν μέσ’ από τα χαλάσματα και τα ερείπια,
    μορφή μικρή και τρυφερή, σταματημένη στην πρώτη ηλικία,
    έλα, πνεύμα του καλού, μυθικό πρόσωπο,
    όταν στους δρόμους βρέχει μοναξιά
    κι η νύχτα πέφτει νωρίς δίχως ύπνο και όνειρα,
    πλύνε το σύννεφο που μου τυλίγει το πρόσωπο,
    καθάρισε τον ουρανό, προχώρησε,
    άνοιξε δρόμο μέσ’ από τα χαλάσματα και τα ερείπια,
    κάνε μου ένα χώρο να σταθώ, να κινηθώ,
    να μπορώ να υπάρξω πιο ανθρώπινα.

    Ανέστης Ευαγγέλου, Από τη συλλογή Περιγραφή εξώσεως (1960)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αννα Αγγελοπούλου8 Ιουνίου 2016 στις 4:16 μ.μ.

      Πολύ συγκινητικό, Rosa. Βαθύτατα ανθρωπιστής ο ποιητής...κρίμα που δεν ευρύτερα γνωστός.

      Διαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)