Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2016

Ζακ Πρεβέρ. Ένα ποίημα εναντίον του πολέμου

Ζακ Πρεβέρ, Οικογενειακό

   Συνεχίζω μ' ένα ακόμα αντιπολεμικό ποίημα. Δημιουργός του είναι ο γνωστός Γάλλος ποιητής Ζακ Πρεβέρ (1900-1977. Το ποίημα συμπεριλαμβάνεται στην ποιητική συλλογή "Ομιλίες" ("Paroles") που εκδόθηκε το 1945.

Η ποιητική συλλογή "Paroles" του Ζακ Πρεβέρ. Έτος πρώτης έκδοσης: 1945.


ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ

Η μητέρα πλέκει
Ο γιος πολεμά
Το βρίσκει πολύ φυσικό η μητέρα
Και ο πατέρας τι κάνει ο πατέρας;
Κάνει επιχειρήσεις
Η γυναίκα του πλέκει
Ο γιος του πολεμά
Αυτός επιχειρήσεις
Το βρίσκει πολύ φυσικό ο πατέρας
Και ο γιος και ο γιος
Τι βρίσκει ο γιος;
Δε βρίσκει τίποτα απολύτως τίποτα ο γιος
Ο γιος η μητέρα του πλέκει ο πατέρας του επιχειρήσεις αυτός πόλεμο
Όταν θα έχει τελειώσει ο πόλεμος
Θα κάνει επιχειρήσεις με τον πατέρα του
Ο πόλεμος συνεχίζεται η μητέρα συνεχίζει πλέκει
Ο πατέρας συνεχίζει κάνει επιχειρήσεις
Ο γιος σκοτώθηκε δε συνεχίζει πια
Ο πατέρας και η μητέρα πηγαίνουν στο νεκροταφείο
Το βρίσκουν πολύ φυσικό ο πατέρας και η μητέρα
Η ζωή συνεχίζεται η ζωή με το πλεκτό τον πόλεμο τις επιχειρήσεις
Οι επιχειρήσεις ο πόλεμος το πλεκτό ο πόλεμος
Οι επιχειρήσεις οι επιχειρήσεις και οι επιχειρήσεις
Η ζωή με το νεκροταφείο.


Σε μετάφραση Δέσποινας Καποδίστρια


Grace Cossington Smith, Γυναίκα που πλέκει κάλτσες. 1915.

http://kapodistria.blogspot.gr/2007/06/blog-post.html


2 σχόλια:

  1. Ένας σκληρός εραστής

    Ο πόλεμος είναι εραστής σκληρός
    Μας θέλει μόνο μια φορά
    Μοναδική
    Κι ύστερα μας αφήνει
    Με το στόμα ανοιχτό
    Σ' ένα χαντάκι
    Με τα χέρια στη λάσπη
    Και με την απορία
    Για να του δοθούμε
    Εμείς
    Που τόσο αγαπήσαμε
    Το δειλινό
    Στο δρόμο του σπιτιού μας.
    Είναι καλά ντυμένος
    Φοράει καπέλο σιδερένιο
    Καπνίζει τσιγάρα ακριβά
    Και μας πληρώνει, αρκεί να πάμε
    Μια φορά μαζί Του.
    Αντιστεκόμαστε
    Όχι από ηθική
    Απλώς, γιατί δεν μας αρέσει
    Ο Θάνατος.

    ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ , Από την έκδοση «Μυθολογία και Μυθολογία δεύτερη», Εκδόσεις Άγρα, 2007

    ΑπάντησηΔιαγραφή