Ρόδια
Το Φθινόπωρο, κυρίως η περίοδος τέλη Σεπτεμβρίου-Τέλη Ιανουαρίου, είναι η εποχή των ροδιών Για αυτό, δύο πίνακες της Αυστριακής ζωγράφου Marie Egner (1850-1940) που απεικονίζουν ρόδια.
Marie Egner, Ρόδια σε παράθυρο. Στο βάθος η Βενετία. Γύρω στα 1940. Ένας υπέροχος πίνακας. Ένα ανοιχτό παράθυρο...στο περβάζι στέκονται ρόδια και "κοιτάζουν" την πανέμορφη θέα...
...και ένα ποίημα για τη ροδιά από τον σύγχρονο Ιταλό ποιητή, τον Francisco Tomada.
Η ροδιά
Η Ιταλία (είναι μια ροδιά)
Στη ζωή μου αγόρασα και φύτεψα μόνο ένα δέντρο
μια ροδιά
διάλεξα του κήπου μια γωνιά
απ’ όπου αγναντεύεις τις δαντελωτές μύτες των βουνών
απ’ τον Άγιο Γαβριήλ μέχρι το Νάνος
εκείνη η ακρώρεια ήταν Ιταλία και Γιουγκοσλαβία και μετά Σλοβενία
ήταν γη σπαραγμού και μίσους
τα σύνορα θα ’πρεπε να ’ναι σαν τους ορίζοντες
όταν κινείσαι κι αυτοί κινούνται
αν σταματάς, μαζί σου σταματούν
μα σε κάνουν πάντα να νιώθεις στο κέντρο του κόσμου
και πατρίδα είναι όπου
ένας άνθρωπος φυτεύει μια ροδιά
και μπορεί να προσδοκά να δρέψει τους καρπούς της
Φραντσέσκο Τομάντα. Μετάφραση Ευαγγελία Πολύμου
Για την ποίηση του Francesco Tomada (Φραντσέσκο Τομάντα), βλ. http://www.poiein.gr/archives/28923/index.html
Πολύ όμορφοι οι πίνακες με τα ρόδα και στο βάθος η Βενετία !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, πράγματι! Εξαιρετική ζωγράφος η Marie Egner. Πρόσφατα την "ανακάλυψα". Καλή εβδομάδα! Χάρηκα πολύ για την επικοινωνία...
ΔιαγραφήΕΡΩΤΑΠΟΚΡΙΣΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήἩ ὀμορφιά δέν εἶναι σιωπή.
Γι’ αὐτό κ’ ἡ φωνή μου
δέν εἶναι μονόλογος.
Τῆς ροδιᾶς τό λουλούδι,
παραδείγματος χάρη,
εἶναι ἕνα ἀριστούργημα
πού
τό ἀπαγγέλλει ἡ μέρα.
Βλέπω, ἀκούω
φῶτα φωνῶν.
Γι’ αὐτό καί μέ βλέπετε
περπατώντας (ἀκόμη
καί μέσα στήν ἔρημο)
συχνά, νά ὑποκλίνομαι.
ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ, Από το Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΩΝ ΛΟΥΛΟΥΔΙΩΝ, 1990
O γλυκός, τρυφερός, ανθρωπιστής Νικηφόρος Βρεττάκος! Eυχαριστώ πολύ για την "ερωταπόκριση"...Καλή εβδομάδα!
Διαγραφή