Ένα ποίημα του Έντγκαρ Άλαν Πόε για το όνειρο
Έντγκαρ Άλαν Πόε, Ένα Όνειρο μέσα σε Όνειρο
Δέξου ετούτο το φιλί στο μέτωπό σου!
Και τώρα που χωρίζουμε,
Άφησε να σου πω-
Ότι οι μέρες μου εκύλησαν μέσα στ΄ όνειρο
Είναι αλήθεια, όπως το λεγες΄
Αν, όμως, η ελπίδα πέταξε
Μες σε μια νύχτα ή μια μέρα,
Μες σ΄ ένα όραμα ή μες στο τίποτα,
Είναι γι΄ αυτό λιγότερο χαμένη;
Όλα όσα βλέπουμε ή ό, τι φαινόμαστε
Όνειρο είναι μέσα σε όνειρο...
Στέκομαι ανάμεσα στο βογγητό
Μιας θαλασσοδαρμένης ακτής,
Και μες στα χέρια μου κρατώ
Κόκκους χρυσούς της άμμου-
Πόσοι λίγοι! Κι όμως πως γλιστράνε
Από τα δάχτυλά μου και βαθιά πάνε,
Καθώς θρηνώ-καθώς θρηνώ!
Θεέ μου! μήπως θα μπορούσα
Μέσα στο χέρι πιο σφιχτά να τους κρατούσα;
Θεέ μου! πως θα κατορθώσω
Μόνο ένα απ΄ το ανίλεο κύμα να γλιτώσω;
Όλα όσα βλέπουμε ή ό, τι φαινόμαστε
Όνειρο είναι μονάχα μέσα σε όνειρο;
(Μετάφραση Στ. Μπεκατώρος)
(Μετάφραση Κώστα Ουράνη)
Alfred Joseph Moore, Γιασεμί. 1880. Πινακοθήκη Watts.
Το αγαπώ πολύ αυτό το ποίημα του Έντγκαρ Άλαν Πόε. Βαθύτατος λυρισμός και συμβολισμός, ρομαντικές ονειρικές εικόνες και στοχαστική διάθεση. Μία διαπίστωση και ένας προβληματισμός ταυτόχρονα. Η βεβαιότητα της πρώτης στροφής γίνεται ερωτηματικό στη δεύτερη στροφή. Όλα όσα βλέπουμε ή ό, τι φαινόμαστε/Όνειρο είναι μονάχα μέσα σε όνειρο; Αναρωτιέται το ποιητικό υποκείμενο...
Albert Joseph Moore, Θαλασσοπούλια. 1870-71.
Έντγκαρ Άλαν Πόε, Ένα Όνειρο μέσα σε Όνειρο
Δέξου ετούτο το φιλί στο μέτωπό σου!
Και τώρα που χωρίζουμε,
Άφησε να σου πω-
Ότι οι μέρες μου εκύλησαν μέσα στ΄ όνειρο
Είναι αλήθεια, όπως το λεγες΄
Αν, όμως, η ελπίδα πέταξε
Μες σε μια νύχτα ή μια μέρα,
Μες σ΄ ένα όραμα ή μες στο τίποτα,
Είναι γι΄ αυτό λιγότερο χαμένη;
Όλα όσα βλέπουμε ή ό, τι φαινόμαστε
Όνειρο είναι μέσα σε όνειρο...
Στέκομαι ανάμεσα στο βογγητό
Μιας θαλασσοδαρμένης ακτής,
Και μες στα χέρια μου κρατώ
Κόκκους χρυσούς της άμμου-
Πόσοι λίγοι! Κι όμως πως γλιστράνε
Από τα δάχτυλά μου και βαθιά πάνε,
Καθώς θρηνώ-καθώς θρηνώ!
Θεέ μου! μήπως θα μπορούσα
Μέσα στο χέρι πιο σφιχτά να τους κρατούσα;
Θεέ μου! πως θα κατορθώσω
Μόνο ένα απ΄ το ανίλεο κύμα να γλιτώσω;
Όλα όσα βλέπουμε ή ό, τι φαινόμαστε
Όνειρο είναι μονάχα μέσα σε όνειρο;
(Μετάφραση Στ. Μπεκατώρος)
Albert Joseph Moore, Κοχύλια. 1874, Walker Πινακοθήκη Τέχνης. Λίβερπουλ.
Μία ακόμη απόδοση του ποιήματος στα ελληνικά από τον Κώστα Ουράνη.
Όνειρο μέσα σ' όνειρο
Το υστερνό μου φίλημα στο μέτωπο σου πάρε
και άφησε με, αγάπη μου, δυο λόγια να σου πω
Αλήθεια λές σαν όνειρο πως διάβηκε η ζωή μου
χωρίς κανένα ατέλειωτο και ξέμακρο σκοπό.
Μα αν η ελπίδα πέταξε σε μέρα ή σε νύχτα
εκεί με σκέπασε βουνό της δυστυχιάς μεγάλο
σου φαίνεται πως έχασα το πιο λίγο καλή μου
αφου η ζωή είναι όνειρο κρυμμένο μέσα σ' άλλο.
Στέκομαι σ' άγρια ακρογυαλιά που δέρνει το κύμα
κι άμμους χρυσούς στα χέρια μου σφιχτά σφιχτά κρατάω
τι λίγοι και πως χάνονται απ' τα κλειστά μου χέρια
ενώ εγώ σε δάκρυα ολόπικρα ξεσπάω.
Θεέ μου, είναι αδύνατο να σώσω μόνο έναν
από το κύμα που κυλά με θόρυβο μεγάλο;
Είναι όλα όσα βλέπουμε σ' αυτόν εδώ τον κόσμο
ένα όνειρο ατέλειωτο κρυμμένο μέσα σ' άλλο;
και άφησε με, αγάπη μου, δυο λόγια να σου πω
Αλήθεια λές σαν όνειρο πως διάβηκε η ζωή μου
χωρίς κανένα ατέλειωτο και ξέμακρο σκοπό.
Μα αν η ελπίδα πέταξε σε μέρα ή σε νύχτα
εκεί με σκέπασε βουνό της δυστυχιάς μεγάλο
σου φαίνεται πως έχασα το πιο λίγο καλή μου
αφου η ζωή είναι όνειρο κρυμμένο μέσα σ' άλλο.
Στέκομαι σ' άγρια ακρογυαλιά που δέρνει το κύμα
κι άμμους χρυσούς στα χέρια μου σφιχτά σφιχτά κρατάω
τι λίγοι και πως χάνονται απ' τα κλειστά μου χέρια
ενώ εγώ σε δάκρυα ολόπικρα ξεσπάω.
Θεέ μου, είναι αδύνατο να σώσω μόνο έναν
από το κύμα που κυλά με θόρυβο μεγάλο;
Είναι όλα όσα βλέπουμε σ' αυτόν εδώ τον κόσμο
ένα όνειρο ατέλειωτο κρυμμένο μέσα σ' άλλο;
(Μετάφραση Κώστα Ουράνη)
Το ποίημα έχει μελοποιηθεί από τα "Διάφανα Κρίνα" (http://www.apotis4stis5.com/ellhnika/ellhnikh-gwnia/12127-2015-07-05-04-31-00)
Albert Joseph Moore, Μη με λησμόνει. 1881.
Albert Joseph Moore, Μία κοπέλα που κοιμάται. 1875. Tate Britain Gallery.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου