Μιχάλης Γκανάς, Στα καμένα
...Ας αποχαιρετήσουμε τον θλιβερό φετινό Ιούλιο με το ποίημα του Μιχάλη Γκανά, Στα καμένα και πίνακες ζωγραφικής του Κωνσταντίνου Μαλέα που απεικονίζουν τοπία της Αττικής, τοπία που σήμερα είναι "καμένα"...
Κωνσταντίνος Μαλέας (1878-1929), Δάσος.
Κωνσταντίνος Μαλέας (1878-1929), Παραλία Αττικής.
Έλα να πάμε στα καμένα,
στον Υμηττό και στην Αυλώνα,
πουλιά και πεύκα συλλογίσου
ενός καμένου παραδείσου,
δέντρα που ήτανε φαντάσου
και στη σκιά τους ξεκουράσου.
Κωνσταντίνος Μαλέας (1878-1929), Πεύκα στη Ραφήνα. 1918-1920.
Έλα και πάρε με μαζί σου
στην κυριακάτικη εκδρομή σου,
βγάλε με στο χλωρό κορμί σου,
στις εκβολές του παραδείσου.
Κωνσταντίνος Μαλέας (1878-1929), Τοπίο στην Πεντέλη.
Έλα να πάμε στα καμένα,
δε μας χωράει πια το σπίτι,
έρχονται δύσκολες ημέρες
μουτζουρωμένες σαν Δευτέρες,
έρχονται φλόγες απ' τα δάση
και μια φωτιά να μας δικάσει,
μέσα στο πύρινό της χνότο,
από τον έσχατο ως τον πρώτο.
Κωνσταντίνος Μαλέας (1879-1928), Τοπίο με θάλασσα.
Έλα να βγούμε απ' το σπίτι
ξανά σε δρόμους και πλατείες,
πάρε και τα παιδιά μαζί σου
εδώ, στο χείλος της αβύσσου,
κι άφησε μόνη στο τραπέζι
την τηλεόραση να παίζει,
να δείχνει έγχρωμο τον πόνο
δίπλα σ' ένα φιλέτο τόνο,
να δείχνει φονικά και φλόγες,
τσόντες, πολιτικούς και ρώγες,
ενώ εμείς θα 'χουμε φτάσει
με τα παιδάκια μας στον ώμο,
για να μας δείχνουνε το δρόμο.
Κωνσταντίνος Μαλέας, Δέντρο στη θάλασσα. 1920.
Εξαιρετική ανάρτηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι πολύ που σας άρεσε! Ευχαριστώ για το σχόλιο.
ΔιαγραφήΠράγματι... είναι μια μοναδική ανάρτηση!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσει ιδιαίτερα και το εισαγωγικό σημείωμα του μπλογκ! Με εκφράζει... δεν θυμάμαι αν το έχω ξαναπεί!
θαυμάσιο!
ΑπάντησηΔιαγραφή