Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Τετάρτη 20 Απριλίου 2011

Σοπέν

Ενόψει του ταξιδιού μου στην Πολωνία, λίγα λόγια για τον Σοπέν

Πορτρέτο του Σοπέν από τον Ντελακρουά
Ο ρομαντικός ζωγράφος ζωγραφίζει το ρομαντικό μουσικό


Γεννήθηκε το 1810 στην Πολωνία και πέρασε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια στη Βαρσοβία. Η μητέρα του ήταν Πολωνίδα και ο πατέρας του Γάλλος εμιγκρέ που δίδασκε στην Πολωνία τη γαλλική γλώσσα. Είναι αναμφισβήτητα ένας από τους κύριους εκπροσώπους του εθνικού ρομαντισμού στη μουσική και το όνομά του συνδέθηκε με τη δημιουργία μεγάλου αριθμού μουσικών συνθέσεων αποκλειστικά για πιάνο. Ήδη από την ηλικία των 8 ετών έδινε δημόσια κοντσέρτα για πιάνο -στη Βαρσοβία τον θεωρούσαν "δεύτερο Μότσαρτ"-και  στα είκοσι χρόνια του είχε κερδίσει τη φήμη του εξαιρετικού πιανίστα στην Ευρώπη, αφού έδινε με επιτυχία συναυλίες στην πρωτεύουσα της μουσικής, στη Βιέννη. Μετά την επανάσταση κατά της εξουσίας του Τσάρου στην Πολωνία, το 1830, εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και έγινε, όπως ο πατέρας του, και αυτός ένας εμιγκρέ. Μόνο που ο πατέρας του ήταν ένας Γάλλος εμιγκρέ στην Πολωνία, ενώ αυτός έγινε ένας Πολωνός εμιγκρέ στη Γαλλία.
Στο Παρίσι κινήθηκε στους καλλιτεχνικούς κύκλους και στο περιβάλλον ποιητών, ζωγράφων, μουσικών. Συνδέθηκε με  διάσημους καλλιτέχνες, όπως ο  Ντελακρουά, ο Μπερλιόζ, ο Μπαλζάκ, ο Λίστ και διάφορους άλλους.  Τα σαλόνια των φιλότεχνων αριστοκρατικών οικογενειών της γαλλικής πρωτεύουσας υποδέχτηκαν θερμά τον αισθαντικό, ευαίσθητο και τρυφερό μουσικοσυνθέτη, ενώ πολλές ήταν οι θαυμάστριές του, οι οποίες ήθελαν να γίνουν και μαθήτριες του. Δεν τις γοήτευε μόνο η μουσική του, αλλά και η εύθραυστη εικόνα του. Φαίνεται ότι η ευάλωτη υγεία του-είχε φυματίωση-και ο φόβος του για τα πλήθη-δεν του άρεσε να εκτίθεται σε μεγάλο κοινό-τον έκαναν ιδιαίτερα ελκυστικό.Σίγουρα, μία καθοριστική σχέση για τη ζωή του ήταν η γνωριμία του με την εκκεντρική ποιήτρια Γεωργία Σάνδη. Έζησε μαζί της μία θυελλώδη σχέση που κράτησε εννέα χρόνια, αν και βέβαια δεν ήταν ο μοναδικός του έρωτας.
Το 1838 εγκαταστάθηκε με τη Σάνδη και το γιο της στην ισπανική Μαγιόρκα, πιστεύοντας ότι το μεσογειακό κλίμα θα βελτίωνε την ασθενή υγεία του. Όμως, εκείνα τα χρόνια η φυματίωση δεν αντιμετωπιζόταν. Πέθανε το 1849 στο Παρίσι, αφού την προηγούμενη χρονιά, αν και ήταν βαριά άρρωστος, είχε ταξιδέψει στην Αγγλία και τη Σκωτία για συναυλίες.


                                                           Η Γεωργία Σάνδη
                                                    Γνώρισε τον Σοπέν από τον Λιστ


Διαβάστε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για τη Σάνδη στο http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=2628182&publDate=19/12/2004 


Για τον Σοπέν διαβάστε http://www.sansimera.gr/biographies/403  και http://sfrang.com/selides/mm1/html/Chopin.htm


Μαζούρκες, Πολωνέζες και μπαλάντες, εμπνευσμένες από τη λαϊκή μουσική της αγαπημένης του Πολωνίας, αριστοτεχνικές σπουδές για πιάνο, χαρούμενα και διασκεδαστικά βαλς για χορούς, αισθαντικές Φαντασίες και Βαρκαρόλες, λυρικά πρελούδια, μελωδικές σονάτες, κοντσέρτα που πρωταγωνιστεί το πιάνο είναι κάποια από τα έργα του γλυκύτατου Σοπέν που πέθανε στα 39 του χρόνια, ενώ η Σάνδη έφθασε έως τα 72.


                      Όμως, αυτά που αγαπώ ιδιαίτερα είναι τα Νυχτερινά του...
              Σας αφιερώνω, λοιπόν, κάτι από τα Νυχτερινά του Σοπέν (19 έγραψε). 
              Είναι υπέροχο...Και καλή νύχτα!





                  










Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου