Άννα Αγγελοπούλου: Εντί Καντούρ (Hédi Kaddour), Βάλτενμπεργκ

Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.

Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...

Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;

Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...

Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.

Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!

Δευτέρα 22 Αυγούστου 2011

Εντί Καντούρ (Hédi Kaddour), Βάλτενμπεργκ

Είναι ένα ακόμα βιβλίο που με περίμενε για μου αποκαλύψει το μαγικό του κόσμο.

1ο κεφάλαιο του βιβλίου: 1914-H επέλαση
Ένας από τους ήρωες του βιβλίου, ο Γερμανός Χανς Κάππλερ, που στο μέλλον της ιστορίας της αφήγησης θα γίνει διάσημος συγγραφέας, έχει αιχμαλωτισθεί από τους Γάλλους δραγόνους στο μέτωπο του Πρώτου (Παγκοσμίου) Μεγάλου Πολέμου. Καθώς, λοιπόν, βρίσκεται δεμένος σ' ένα χαντάκι και ενώ οι Γάλλοι δραγόνοι ιππείς ετοιμάζονται για μια νέα επίθεση εναντίον των Γερμανών συντρόφων του, εκείνος θυμάται τι του είπε η μητέρα του την ημέρα της αναχώρησής του για το γαλλογερμανικό μέτωπο.
"...Την ημέρα της αναχώρησής του η μητέρα του Χανς τού είχε δώσει δύο συμβουλές: Θα σου δώσω είχε πει δύο συμβουλές, ελάχιστα γερμανικές, που όμως είναι πολύ πιο παλιές από αυτό που αποκαλούμε σήμερα Γερμανία ή Γαλλία, και δε θέλω ν᾽αναγκαστώ να πω μια μέρα: για να μην πεθάνει ο γιος μου, θα έδινα χάρισμα και τη Γαλλία και τη Γερμανία. Να ξέρεις ότι, όσο παλιά κι αν ανατρέξω στο παρελθόν, στην οικογένειά μου οι γυναίκες έδιναν πάντα δύο συμβουλές στους γιους τους που έφευγαν για τον πόλεμο.
Η φωνή της μητέρας του είναι ήρεμη, βαθιά, αργή και καθαρή.
Να μην προσφέρεσαι ποτέ εθελοντικά και πάντα να σκέφτεσαι έντονα κάποιο πρόσωπο που αγαπάς. Δεν σου ζητώ να σκέφτεσαι εμένα, αλλά το πρόσωπο που εκείνη τη στιγμή θεωρείς ότι αγαπάς με όλη σου την καρδιά, θα ήμουν ευτυχής εάν ήμουν εγώ, αλλά ξέρω ότι οι άνδρες δεν είναι μόνο γιοι, να σκέφτεσαι κάποιον που αγαπάς αληθινά, αυτή η σκέψη θα σε προστατεύει, και να θυμάσαι, ποτέ μην προσφέρεσαι εθελοντικά...".

Από το βιβλίο του Εντί Καντούρ, Βάλτενμπεργκ, μετάφραση Μηνά Πατεράκη-Γαρέφη, εκδ. Πατάκη, Αθήνα 2008.

Max Liebermann, Terasse im Restaurant Jacob in Nienstedten an der Elbe (1902-1903). Βρίσκεται στο Kunsthalle στο Αμβούργο.

Ανυποψίαστη μητέρα κάθεται με τα παιδιά της στην ταράτσα του εστιατορίου Jacob στο Nienstedten και βλέπει τον ποταμό Έλβα. Σε λίγα χρόνια θα άρχιζε ο πρώτος Μεγάλος Πόλεμος, για να ακολουθήσει ο Δεύτερος...

Για το ῾Βάλτενμπεργκ᾽ έπεται συνέχεια...

Για τον πίνακα Βλ. http://www.hamburger-kunsthalle.de/seiten/en_19Jdt.htm