Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Παρασκευή 29 Ιουλίου 2016

Στη θάλασσα το καλοκαίρι. Πίνακες του Ν. Λύτρα Στη θάλασσα το καλοκαίρι με πίνακες του Νίκου Λύτρα.

Στη θάλασσα

   Μεσούντος του καλοκαιριού και καθώς ο Αύγουστος είναι καθ 'οδόν, σκέφτηκα θαλασσινούς πίνακες ενός μεγάλου εκπροσώπου της νεοελληνικής ζωγραφικής, του Νικολάου (Nίκου) Λύτρα (1883-1927), ο οποίος ήταν γιος του Νικηφόρου. Ο Νίκος Λύτρας κατάφερε να απομακρυνθεί από τον ρομαντισμό και τον ακαδημαϊσμό του 19ου αιώνα, παρά το ότι σπούδασε στην Ακαδημία Τεχνών του Μονάχου, όπως και ο πατέρας του. Εισήγαγε στη νεοελληνική ζωγραφική στοιχεία του μοντερνισμού, τα οποία είναι εμφανή στους πίνακες που επέλεξα.

Ν. Λύτρας (1883-1927), Στο καράβι. Εθνική Πινακοθήκη. Αθήνα. Δύο κομψές κυρίες ταξιδεύουν με καράβι. Πίσω τους απλώνεται η θάλασσα.

Ν. Λύτρας, Στη βάρκα. Εθνική Πινακοθήκη. Αθήνα. Υπέροχες φωτοσκιάσεις και έντονα χρώματα που θεωρούνται στοιχεία του εξπρεσιονισμού.

Νικηφόρος Βρεττάκος, «Άπλωνα, θάλασσα»
Άπλωνα, θάλασσα, τα χέρια παντού,

Ζητώντας απ’ όλα βοήθεια κι αγάπη.

Όλα μου έδωσαν. Κ’ εκτός από τον

ομιλούντα σου φλοίσβο και τον

ρυακίζοντα ουρανό, η ψυχή μου
πήρε απ’ όλα, θησαύρισε
πράγματα. Κ’ έγινε ομοίωση,
σώμα μικρό του παντός. Η φωνή του
φωνή μου, φως μου το φως του.
Η ψυχή μου, ο κόσμος που γίνεται
λόγος. Η ψυχή μου, ο λόγος
που γίνεται κόσμος.
Νικηφόρος Βρεττάκος



4 σχόλια:

  1. Ουπς... τι έγινε το σχόλιό μου;
    Το ξαναγράφω.


    Θάλασσα

    Θάλασσα.
    Και τα παιδιά την πνίγουν μέσα στα χέρια τους.
    Τόσο μικρό γεννιέται το νερό στα χέρια των παιδιών.
    Μικρό το νερό μικρός ο κόσμος
    και πόσο μεγαλώνουν τα παιδιά
    μετρώντας σταγόνα σταγόνα το νερό κάτω από τον ήλιο
    που ξεραίνει ν΄αναστηθεί φως κι ουρανός

    ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΑΡΑΤΖΑΣ, Από τη συγκεντρωτική έκδοση Ποιήματα 1972-1997 (1999)


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάτι έκανα κατά λάθος και το έσβησα. Χαίρομαι πολύ που το αντιλήφθηκες και το ξαναέγραψες. Το ποίημα δεν το γνώριζα και δεν ήθελα να το χάσω. Καλό καλοκαιρινό Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  2. Ωραίο καλοκαιρινό αφιέρωμα για ένα μεγάλο Έλληνα ζωγράφο !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου άρεσε η ανάρτηση. Είναι πράγματι μεγάλος ζωγράφος και πρωτοπόρος για τη νεοελληνική τέχνη, αν και πολλοί τον συγχέουν με τον πατέρα του, τον Νικηφόρο Λύτρα.

      Διαγραφή