Νικηφόρος Βρεττάκος, Ο πράσινος κήπος
Ἔχω τρεῖς κόσμους. Μιὰ θάλασσα, ἕναν
οὐρανὸ κι ἕναν πράσινο κῆπο: τὰ μάτια σου.
Θὰ μποροῦσα ἂν τοὺς διάβαινα καὶ τοὺς τρεῖς, νὰ σᾶς ἔλεγα
ποῦ φτάνει ὁ καθένας τους. Ἡ θάλασσα, ξέρω.
Ὁ οὐρανός, ὑποψιάζομαι. Γιὰ τὸν πράσινο κῆπο μου,
μὴ μὲ ρωτήσετε.
Ἔχω τρεῖς κόσμους. Μιὰ θάλασσα, ἕναν
οὐρανὸ κι ἕναν πράσινο κῆπο: τὰ μάτια σου.
Θὰ μποροῦσα ἂν τοὺς διάβαινα καὶ τοὺς τρεῖς, νὰ σᾶς ἔλεγα
ποῦ φτάνει ὁ καθένας τους. Ἡ θάλασσα, ξέρω.
Ὁ οὐρανός, ὑποψιάζομαι. Γιὰ τὸν πράσινο κῆπο μου,
μὴ μὲ ρωτήσετε.
Fr. Weston Benson, Ελεανόρ. 1907. Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστόνης. Είναι κόρη του ζωγράφου μία καλοκαιρινή ημέρα στον κήπο του εξοχικού σπιτιού. Στο βάθος διακρίνεται η παραλία.
Éd. Manet, Στο καφέ του La pere Lathuille. 1879. Μουσείο Καλών Τεχνών Tournai. Βέλγιο.
Η ζέστη είναι σχεδόν αβάσταχτη. Μόνη διέξοδος δροσιάς οι κήποι της ποίησης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ
Σαν το άνθος της βουκαμβίλιας
αέρινο
είναι το χάδι σου.
Και σαν του ροδιού τους σπόρους
αμέτρητα
τα χαρίσματά σου.
Κι όπως του ρυακιού το ανάβρυσμα
έτσι κυλάει η φωνή σου.
Καθώς μου τραγουδάει τα κελαρυστά
ρήματα της Αγάπης.
Μου περιγράφει τα φανταστικά ταξίδια
που μας έχει προγραμματίσει ο Έρωτας.
Τελικά, ένας ανθισμένος κήπος είσαι.
Μια όαση μέσα στην έρημο.
Με τα νερά, τα πουλιά
τα φιλιά και τα χάδια σου.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΩΣΤΑΒΑΡΑΣ, Από τους «ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ» - 2006
Yπέροχο και πολύ τρυφερό το ποίημα του Κωσταβάρα. Σ' ευχαριστώ που μου το θύμισες.Καλή δροσιά, λοιπόν, στους "κήπους" της ποίησης.
ΑπάντησηΔιαγραφή