Η Γέννηση του Χριστού
Γιορτάσαμε για ακόμη μία χρονιά τη Γέννηση του Χριστού... Γιορτάσαμε με φώτα, δώρα και ευχές... Μας κούρασαν τα τόσα στολίδια... Για αυτό, αναζήτησα μία απλή, σεμνή εικόνα για τη Γέννηση του Χριστού. Μία γλυκύτατη σκηνή με τον φωτεινό Νεογέννητο Χριστό και τη μητέρα του. Στο ημίφως διακρίνεται η ταπεινή φιγούρα του Ιωσήφ. Η Rosa Schweninger (1849-1918) είναι Αυστριακή ζωγράφος.
Rosa Schweninger (1849-1918), H Γέννηση του Χριστού.
Τάσος Λειβαδίτης, Η Γέννηση
«Ένα άλλο βράδυ τον άκουσα να κλαίει δίπλα. Χτύπησα την πόρτα και μπήκα. Μου ‘δειξε πάνω στο κομοδίνο ένα μικρό ξύλινο σταυρό. “Είδες – μου λέει – γεννήθηκε η ευσπλαχνία”. Έσκυψα τότε το κεφάλι κι έκλαψα κι εγώ. Γιατί θα περνούσαν αιώνες και αιώνες και δε θα ‘χαμε να πούμε τίποτα ωραιότερο απ’ αυτό.»
Τάσος Λειβαδίτης, Ο αδελφός Ιησούς (απόσπασμα)
Τάσος Λειβαδίτης, Ποιήματα, τόμος 3, Κέδρος, Αθήνα 2003 (6η έκδοση).
«Η ΘΕΙΑ ΓΕΝΝΗΣΗ»
ΑπάντησηΔιαγραφή«Δεν έχει σημασία τι ήταν γύρω τους και δεν έχει σημασία
περί τίνος ουρλιαζ’ η χιονοθύελλα με μανία,
ή ότι ένιωθαν στριμωγμένοι στο κονάκι του βοσκού
κι ότι γωνιά στον κόσμο γι’ αυτούς δεν υπήρχε αλλού.
Πρώτα – πρώτα ήσαν όλοι μαζί. Δεύτερο
ήσαν τρεις, το σπουδαιότερο,
και ό,τι κι αν γινόταν, μαγειρευόταν, χαριζόταν
στο εξής, τουλάχιστον στα τρία θα μοιραζόταν.
Ο παγωμένος ουρανός πάνω απ’ το δικό τους καταυλισμό
με τη συνήθεια που ’χει το μεγάλο να γέρνει πάνω στο μικρό
έλαμπ’ έν’ αστέρι και που να πάει τώρα πια
παρά στου βρέφους τη ματιά.
Η φωτιά σιγόκαιγε. Το κούτσουρο τελείωνε κι αυτό·
όλοι κοιμόντουσαν. Το άστρο ξεχώριζε, ήταν διαφορετικό,
πιο δυνατό απ’ την πυρά, είχε μια ικανότητα μοναδική
να μπερδεύει την παρουσία τη μακρινή με την κοντινή.»
Joseph Brodsky, Τα ποιήματα της θείας γέννησης, μτφρ. Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, Καστανιώτης
Υπέροχο! Υπέροχο! Υπέροχο!
ΑπάντησηΔιαγραφή