Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Πέμπτη 20 Ιουλίου 2017

Εισβολή στην Κύπρο. Ποιήματα του Κώστα Μόντη και παλιές κάρτες για την Κερύνεια

Για την Κερύνεια

   Τον αγαπώ πολύ τον Ελληνοκύπριο ποιητή Κώστα Μόντη (1914-2004), έναν από τους σημαντικότερους ποιητές της νεότερης λογοτεχνίας της Κύπρου.  ...Και σήμερα, 20 Ιουλίου, θλιβερή επέτειο, της εισβολής των τουρκικών στρατευμάτων στο νησί-20 Ιουλίου του 1974 άρχισε η εισβολή-, σκέφτηκα αυτά τα δύο συγκινητικά ποιήματα του Μόντη για την Κερύνεια ή Κυρήνεια, το πανέμορφο λιμάνι της Κύπρου και φημισμένο τουριστικό θέρετρο από την περίοδο της Αγγλοκρατίας, που δυστυχώς έτυχε να βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του νησιού, το τμήμα που τότε χάθηκε, λόγω της κατοχής. Για την Κερύνεια, λοιπόν, που ακόμα παραμένει κατεχόμενη από τουρκικά στρατεύματα, αυτή η ανάρτηση για να μην ξεχνάμε...

Πολυφωτογραφημένη η Κερύνεια ήδη από την εποχή του Μεσοπολέμου. Κάρτ Ποστάλ με μία όψη της Κερύνειας. Διακρίνεται στο βάθος ξενοδοχείο της εποχής. Δεκαετία 1920.

Κερύνεια. Όψη του φημισμένου Αβαείου Μπέλα Παΐς (Λευκού Αβαείου). 1920-1930.

Κερύνεια. Όψη της παραλίας. 1929.

Μία όψη του φημισμένου ξενοδοχείου της Κερύνειας "Catsellis Dome Hotel". Διακρίνονται οι θόλοι του. 1920-1930.


Μία όψη της Κερύνειας από το Κάστρο. 1920-1930.


Κώστας Μόντης, Κερύνεια 1974

Έμοιαζες τόσο πολύ με παλιό πειρατικό καταφύγιο
που δεν μπορούσε παρά νά' ρθουν οι πειρατές


Το λιμάνι της Κερύνειας. 1930.

Βρετανικό γραμματόσημο του 1938 με το λιμάνι της Κερύνειας.

Κερύνεια. 1950. Τότε η Κύπρος ήταν ακόμα Βρετανική Αποικία.

Το κάστρο της Κερύνειας. 1957.

Κερύνεια. 1957.

Κερύνεια. Το κάστρο του Αγ. Ιλαρίωνα. 1957.


Το λιμάνι της Κερύνειας. 1950-1960.

Το λιμάνι της Κερύνειας. 1957.

Μεταπολεμικό Βρετανικό γραμματόσημο με το λιμάνι της Κερύνειας.

Κάρτα με όψεις της Κερύνειας για τους τουρίστες στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Λίγο πριν την εισβολή των τουρκικών στρατευμάτων και πριν η Κερύνεια γίνει "Κατεχόμενη".

Κώστας Μόντης, Στιγμές της εισβολής

Είναι δύσκολο να πιστέψω
πως μας τους έφερε η θάλασσα της Κερύνειας,
είναι δύσκολο να πιστέψω
πως μας τους έφερε η αγαπημένη θάλασσα της Κερύνειας.
 
Πικρή θάλασσα της Κερύνειας
που πρέπει να αποσύρουμε πια
τους στίχους που σου γράψαμε.
 
Σκέψου να μας γίνει βραχνάς η οροσειρά της Κερύνειας
σκέψου να την κοιτάμε με τρόμο,
σκέψου να την υποψιαζόμαστε,
σκέψου να τη μισάμε!
 
Ανασήκωσε την πλάτη κι απόσεισέ τους Πενταδάκτυλέ μου,
ανασήκωσε την πλάτη κι απόσεισέ τους.

Από τη συλλογή Πικραινόμενος εν εαυτώ (1975)


Ηλιοβασίλεμα στην Κερύνεια. 1974. Οι Ελληνοκύπριοι κάτοικοι της περιοχής δεν ξαναείδαν αυτά τα ηλιοβασιλέματα.

Κερύνεια. 1950-1960.

Κερύνεια. 1950-1960.

Κερύνεια. Το Αβαείο του Μπέλα Παΐς. 1972. 

Κερύνεια. Δεκαετία 1960-1970. Πριν την εισβολή και την Κατοχή. Η πλειονότητα του πληθυσμού ήταν Ελληνοκύπριοι που αναγκάστηκαν να αφήσουν τον τόπο τους και να γίνουν πρόσφυγες στο νότιο τμήμα του νησιού.


2 σχόλια:


  1. Α΄ ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ, β΄

    […]
    Μητέρα, δεν βλέπεις πως μας αφαίρεσαν τα οστά
    και σωριαζόμαστε στο παραμικρό
    και προσπίπτουμε;
    Μητέρα, τ’ αμπέλια δεν παράγουν για μας,
    Οι μύθοι διακόπτονται στο κατώφλι μας.
    Πρέπει όταν γεννηθήκαμε
    να ’κλεισαν πίσω μας όλες οι πόρτες, δεν πρόσεξες;
    Πρέπει όταν γεννηθήκαμε
    το χωριό να διαγράφτηκε, δεν πρόσεξες;
    […]


    Α΄ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ, ε΄

    Μας είπαν προεξείχε η καρδιά
    και την περιέκοψαν.
    Μας είπαν προεξείχαν τα όνειρα
    και τα περιέκοψαν,
    μας είπαν προεξείχαν οι αιρετικοί πόθοι.
    Τι υποσημειώναμε, είπαν, τις νύχτες στα κράσπεδα
    των αγαλμάτων,
    τι έννοια είχε το δίχτυ ασφαλείας
    που απλώναμε κάτω απ’ τον ήλιο;
    Όμως εμείς μ’ αυτά ποτίζαμε τους ουρανούς δάκρυα,
    μητέρα
    όμως εμείς μ’ αυτά κλεινόμαστε έρμαια στη σοφίτα.


    Β΄ ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ

    […]

    Κι είμαστε σ’ ένα μικρό νησί, μητέρα,
    δεν μπορούν να μας τα φορτώσουν όλα αυτά,
    κι είμαστε σε μια μικρή φυλακή, μητέρα,
    δεν υπάρχει απλωσιά ν’ απλώσουν όλα αυτά
    να τα δούμε με κάποια άνεση χώρου,
    να τα δούμε με κάποια πίστωση χώρου,
    να κατανεμηθούν,
    ν’ αποκεντρωθούν,
    ν’ αραιώσουν.
    Στοιβάζονται, σου λέω, επάλληλα απάνω μας
    και δεν αναπνέουμε. […]


    Γ΄ ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ, γ΄

    Μητέρα, γύρω απ’ τα σπίτια μας στρατοπέδευσε η Ασία,
    γύρω απ’ τα σπίτια μας αλαλάζει έξαλλη η Ασία,
    γαυριά έξαλλη η Ασία,
    τι άλλο να σου πω;
    Μητέρα, η Λευκωσία είναι πια ένα λυπημένο παιδάκι
    που του κάκου προσπαθείς να το κάνεις να χαμογελάσει,
    που αν το χτενίσεις χτενίζεται
    κι αν το χτενίσεις δεν χτενίζεται,
    που αν το πάρεις απ’ το χέρι σ’ ακολουθεί
    κι αν τ’ αφήσεις μένει.

    ΚΩΣΤΑΣ ΜΟΝΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Υπέροχα και συγκινητικά και τα τρία γράμματα στη μητέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή