Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2018

Φθινόπωρο. Ένα ποίημα του Βίκτωρα Ουγκώ

Το Φθινόπωρο στην ποίηση και τη ζωγραφική

W. Paul Davis, Φθινοπωρινή ειδυλλιακή σκηνή. 1891. Μουσείο της Ν. Ζηλανδίας TE PAPA TONGAREWA.


Βίκτωρ Ουγκώ, Φθινόπωρο

Τώρα η αυγή δεν είναι πια σαν πρώτα ξάστερη
τόσο ζεστός δεν είναι πια ο αγέρας
τόσο καθάριος ο ουρανός..
Πέρασαν οι μεγάλες μέρες
τελειώνουν οι χαριτωμένοι μήνες,
αλίμονο, να που τα δέντρα κιόλας κιτρινίζουν!
Με πόσο γρήγορο περπάτημα φεύγει ο καιρός!
Νομίζεις πως τα μάτια μας που θάμπωνε το καλοκαίρι
μόλις επρόλαβαν να δουν τα πράσινα φυλλώματα.
Για όποιον ωσάν κι εμένα ζει με τα παράθυρα ανοιχτά
πικρό είναι το φθινόπωρο
με το βοριά του και την καταχνιά του
και το χαμένο καλοκαίρι φίλος που έφυγε.
«Χαίρετε», λέει τούτη η φωνή που κλαίει μες στην ψυχή μου,
χαίρε γαλάζιε μου ουρανέ που μια ζεστή πνοή χαϊδεύει!
Χαρές του ολάνοιχτου ύπαιθρου
μέσα στα δάση θόρυβοι φτερών,
περίπατοι, ρεματαριές γιομάτες μακρινές φωνές,
λουλούδια, ευτυχίες αθώες των ήρεμων ψυχών,
χαίρετε αυγές! Τραγούδια! Δροσοσταλάσματα κι αχτίδες!
Αφού όλα φεύγουν, ας προσθέσουμε:
ω ευλογημένες και γλυκές ημέρες
ωϊμένα! Θα ξανάρθετε;
Θα με ξαναβρείτε;

2 σχόλια:

  1. Xινοπωρινό Σχεδίασμα

    Ah! nuees accourues des cotes de la Manche,
    Vous nous avez gate notre dernier Dimanche.
    LAFORGUE

    Mε χωρίς φωτοχυσίες, μ' ολίγους ήχους
    βρέχει, «επί δικαίους και αδίκους»...
    βρέχει στην πλατεία, στη φυλακή,
    – οικουμενική βροχή, ευαγγελική.

    Bρέχει στα βαγόνια (ώ ευθυμία)
    που γυρνάνε απ' τα Nοσοκομεία·
    και στις προφητείες του Kαζαμία
    («τροπή του καιρού προς νότον... τρικυμία...»).

    Bρέχει στα νερά, βρέχει στα φύτρα,
    βρέχει στις γαζίες σου, μαθήτρα!
    Bρέχει– τυπικά, και δίχως σημασία...
    Bρέχει στις μαθήτρες σου, γαζία!

    Στου κενού τον κύκλο κατεβαίνει
    της βροχής σου η συνεφαπτομένη...
    Στ' ουρανού τη μάταιην αγκαλιά
    τρίγωνα, τα εξόριστα πουλιά.

    Xινοπωρινές Iσημερίες
    (ώ οι βροχές, ώ οι τριγωνομετρίες!).
    Kαι να μη μπορώ (με συγχωρείς)
    να σου μάθω εκείνα που απορείς.

    Bρέχει, Kυριακή... Kανείς, κανείς,
    άλλο από «γνωστούς» και «συγγενείς»...
    Kρίμας τη χαρά, κρίμας τη σχόλη!
    Δεν έχει σεργιάνι στο περβόλι,

    που θα παγαινόρχεται, σκυφτός,
    στο σταχτί το μουσαμά του A υ τ ό ς !

    Τ. Άγρας , Ποιήματα, Eρμής 1996

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Eξαιρετικό ποίημα! Ευχαριστώ θερμά, Τελικά, ο Τέλλος Άγρας πρέπει να "ξαναδιαβασθεί". Συγγνώμη για την καθυστερημένη απάντηση, αλλά αυτό τον καιρό είμαι πολύ "φορτωμένη" από την καθημερινότητα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή