Άννα Αγγελοπούλου: H Οφηλία στο έργο των Προραφαηλιτών ζωγράφων: τρεις πίνακες του J. W. Waterhouse

Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.

Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...

Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;

Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...

Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.

Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!

Κυριακή 3 Ιουλίου 2011

H Οφηλία στο έργο των Προραφαηλιτών ζωγράφων: τρεις πίνακες του J. W. Waterhouse

Οι Οφηλίες του J. W. Waterhouse (1849-1917)

H Οφηλία, η τραγική ηρωίδα του Σαίξπηρ στο έργο του Άμλετ, σύμβολο της αθωότητας και της αφοσίωσης, είναι αγαπημένο θέμα των Προραφαηλιτών ζωγράφων. Η Οφηλία γνωρίζει την απόρριψη από τον Άμλετ που, παγιδευμένος από τη μοίρα, επιλέγει την εκδίκηση αντί του έρωτά της...Όταν αυτός, κατά τύχη, σκοτώσει τον πατέρα της, η Οφηλία, έχοντας παραφρονήσει από τον πόνο, θα καταφύγει στη λυτρωτική αγκαλιά της φύσης και θα δώσει τέλος στην οδύνη με τον πνιγμό της στο ποτάμι...