Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011

Το πιάνο στη ζωγραφική: Παίζοντας πιάνο στους πίνακες του Π. Α. Ρενουάρ (P. A. Renoir)

Η μουσική στη ζωγραφική: Πίνακες του Ρενουάρ
Για την Πηνελόπη, που παίζει βιολί και πιάνο και αγαπά την ποίηση!

Είναι ένα αγαπημένο θέμα του Γάλλου ιμπρεσιονιστή ζωγράφου Pierre Auguste Renoir σε τρεις παραλλαγές. Δύο νεαρά κορίτσια στο πιάνο. Θέμα της αστικής οικιακής ζωής που συνήθιζαν οι ιμπρεσιονιστές ζωγράφοι. Στα 1891-1892 η γαλλική κυβέρνηση ζητήσε από το Ρενουάρ να ζωγραφίσει ένα έργο για το νέο Musée de Luxemburg όπου θα εκτίθεντο έργα ζώντων ζωγράφων.  Ο Ρενουάρ ζωγράφισε το θέμα "δύο νεαρά κορίτσια στο πιάνο" σε πέντε παραλλαγές. Ιδού οι τρεις πιο γνωστές!


P. A. Renoir, Jeunes filles au piano (Girls at the Piano).1892. Στο Μουσείο Ντ' Ορσέ. Παρίσι. (Musée d'Orsay, Paris) 

J. A. Renoir, Two young girls at piano (1892). Robert Lehman Collection. Στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης. Ν. Υόρκη.

P. A. Renoir, Jeunes filles au piano (Girls at the Piano).1892. Στο Μουσείο του Ορανζερί. Musée de l' Orangerie-Paris.

http://www.ngv.vic.gov.au/orangerie/renoirimage.html

Και ακόμα ένας παρόμοιος πίνακας του Ρενουάρ.

P. A. Renoir, Yvonne et Christine Lerolle au piano (1897-1898). Στο Μουσείο του Ορανζερί. Musée de l' Orangerie-Paris.

http://www.ngv.vic.gov.au/orangerie/artists.html

2 σχόλια:

  1. Σας αφιερώνω:

    ~~Πιάνο Βυθού~~

    Αυτές οι νότες
    που σας στέλνω με την άνωση
    δεν έχουν πια κανένα μουσικό ενδιαφέρον.
    Απ’ τον καιρό του ναυαγίου
    που αργά μας σώριασε τους δυo
    ως κάτω στον βυθό
    σαν βάρος έκπληκτο
    το πιάνο του ολόφωτου υπερωκεανίου κι εγώ
    έχουμε γίνει μάλλον μια διακόσμηση πυθμένος
    μια υπόκωφη επίπλωση βυθού
    ένα λουλούδι εξωτικό
    ή ένα τεράστιο όστρακο
    φωλιά ιπποκάμπων
    διάδρομος ψαριών που όλο απορούν
    μπρος στην ασπρόμαυρη αυτή μνήμη
    του παπιγιόν των πλήκτρων του κολάρου.
    Κι αν σε καμιά βαρκάδα σας
    διακρίνετε στην ήρεμη επιφάνεια
    τρεις πέντε δέκα φυσαλίδες
    σαν ντο και σολ και μι
    μη φανταστείτε μουσική
    είναι λίγη σκουριά που όταν θυμάται
    πιέζει κι ανεβαίνει.

    Γι’ αυτό να μην ανησυχείτε.
    το πιάνο μου κι εγώ
    είμαστ’ εδώ πολύ καλά
    εκπνέοντας ίσως πότε πότε νότες άσχετες
    αλλά μες στην ασφάλεια πλήρους ναυαγίου
    και ιδίως
    μακριά επιτέλους
    από κάθε προοπτική πνιγμού.

    Γιάννης Βαρβέρης, από τη συλλογή Πιάνο βυθού (1991)

    ΑπάντησηΔιαγραφή