Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

Αγαπώ: ένα ποίημα του Λάμπρου Πορφύρα


Λάμπρος Πορφύρας, Αγαπώ

Αγαπώ τα κύματα που απαλό μαϊστράλι
Τα τραβάει και σέρνονται και σκορπούν μακριά,
τα πανιά στο πέλαγος, όταν γάλι-αγάλι
Κρύβωνται στην άκρηα του και τα χάνεις πια.

Αγαπώ τα κίτρινα φύλλα στον αγέρα,
τους Τσιγγάνους πούλυσαν τις φτωχές σκηνές
και κινάν να φύγουνε˙ κι᾽ αγαπάω πέρα
Τον καπνό που αμίλητος πάνω απ᾽ τις ελιές,

Τον καπνό, που αμίλητος πάνω εκεί ολοένα
Μόνος κι ολομόναχος έχει βραδυαστεί,
Που γυρνάει κι᾽ατάραχος-έτσι ωσάν εμένα-
Πάει στη νύχτα πούρχεται να σιγοσβυστή...

Από τη συλλογή Φως και Σκιές

Βλ. Λάμπρος Πορφύρας, Σκιές, εκδ. Πελεκάνος, Αθήνα 2012, σ. 96 (ακολουθείται η ορθογραφία του πρωτοτύπου).

V. Van Gogh, Η πτώση των φύλλων. 1889. Van Gogh Museum.

Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες ,

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)