Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013

Ακούστε: ένα ποίημα του Βλαδίμηρου Μαγιακόφσκι

Βλ. Μαγιακόφσκι, Ακούστε

Ακούστε!
Αφού κάποιοι μας ανάβουνε τ' αστέρια
δε θα πει ότι σε κάποιον χρειάζονται;
Δε θα πει ότι κάποιος τα θέλει;
Δε θα πει ότι κάποιος αυτά τ' αποχρέματα
στην ψυχή του τα' χει για μαργαριτάρια
κι ασθμαίνοντας
τρέχει μεσ' στο μπουχό το μεσημέρι,
ορμάει ίσα στο θεό,
τρέμει μην άργησε,
κλαίει
φιλεί το φλεβιασμένο χέρι του θεού
παρακαλεί
το δίχως άλλο να' χει τ' αστέρι του!-
προσπέφτει κι ικετεύει
γιατί το άναστρο μαρτύριο δεν θα τ' αντέξει!


Edw. Burne Jones, Νύχτα. 1870. Ιδιωτική Συλλογή.

Edw. Burne Jones, Νύχτα. 1870. Ιδιωτική Συλλογή.

Κι έπειτα 
φεύγει
με όλη τη φουρτούνα μέσα του
όμως γαλήνιος στην όψη.
Σε κάποιονε θα πει:
"Ωραία νιώθεις τώρα.
Άφοβα, ε;
-έτσι δεν είναι;"
Ακούστε!
Αφού κάποιοι μας ανάβουνε τ' αστέρια
δε θα πει πως σε κάποιον χρειάζονται;
Δε θα πει το δίχως άλλο
κάθε βράδυ
πάνω από τις στέγες
ν' ανάβει ένα έστω αστέρι;

Edw. Burne Jones, Νυχτερινό αστέρι. 1870. Ιδιωτική Συλλογή.

Βλ. Ημερολόγιο 2013 Μαγιακόφσκι, επιμ. Σόνια Ιλίνσκαγια, Προλεγόμενα Μήτσος Αλεξανδρόπουλος, εκδ. Γκοβόστη, Αθήνα 2012.

Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες ,

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)