Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014

Σονέτο του Φερνάντο Πεσσόα.

Σονέτο του Φερνάντο Πεσσόα

   Ας ανακουφίσουμε σήμερα την ψυχή μας με ποίηση. Από τα 35 Σονέτα που συμπεριλαμβάνονται στα ποιήματα του ετερώνυμου Αλεξάντερ Σερτς, ιδού το πρώτο.

35 Σονέτα

Ι
Είτε γράφουμε είτε μιλάμε είτε απλώς κοιτάζουμε
Πάντα απόντες είμαστε. Αυτό που είμαστε
Δε μεταγγίζεται σε λόγια ή σε βιβλίο.
Η ψυχή μας βρίσκεται στο άπειρο μακριά.
Όσο πολύ κι αν δίνουμε στη σκέψη μας τη θέληση
Να γίνει η ψυχή μας, να την κινήσει προς τα έξω,
Οι καρδιές μας είναι ακόμα αμέτοχες.
Του εαυτού μας γνώστες δεν είμαστε.
Από ψυχή σε ψυχή να γεφυρωθεί δε γίνεται η άβυσσος.
Με καμιά δεξιότητα του σκέπτεσθαι,
Με καμιά απάτη του φαίνεσθαι.
Στο βαθύτερο εγώ μας, είμαστε αγεφύρωτοι
Τη στιγμή που θα μπορούσαμε να εκστομίσουμε
Στη σκέψη μας την ύπαρξή μας.
Είμαστε τ' όνειρο του εαυτού μας, ψυχές που αντιφεγγίζουν,
Και ο καθένας για τον άλλο ονειρεύεται όνειρα άλλου.

W. Hammershoi, Εσωτερικό δωματίου με αχτίνα ηλίου στο πάτωμα. 1901. Κρατικό Μουσείο Τέχνης. Κοπεγχάγη.


Από το Φερνάντο Πεσσόα. Κ. Π. Καβάφης, Τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου (εισαγωγή-μετάφραση Μ. Σουλιώτης), Μεταίχμιο, Αθήνα 2009, σ. 127.

http://www.the-athenaeum.org/art/list.php?m=a&s=tu&aid=2536





   

4 σχόλια:

  1. Δεν είχα καμία αμφιβολία Άννα πως θα έδενες υπέροχα έναν Πεσσόα με έναν τόσο υπέροχο πίνακα! Δες και κάτι που μου έστειλαν χθες:
    http://www.lifo.gr/tv/the-tube/1715
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Yπέροχο, μαγευτικό το video που μου προτείνεις!
      Πολλά φιλιά και από εμένας, Joan.

      Διαγραφή
  2. "Επεσα" τυχαια στο blog σας, ψαχνοντας κατι στιχους του Ελυτη. Μετα τον σημερινο Πεσσοα προβλεπω οτι θα γινω μονιμη επισκεπτρια. Συγχαρητηρια για την τοσο ομορφα επιμελημενη δουλεια που κανετε σε αυτο το blog.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σας ευχαριστώ και χαίρομαι πολύ που ανήκουμε στην ίδια νοερή "φαντασιακή" κοινότητα.
      Καλό Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή