Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

Εργαζόμενες γυναίκες που διαβάζουν. Ένας πίνακας του Emile Béranger

Μία καθαρίστρια που διαβάζει

   Θέλω από καιρό να σας δείξω αυτόν τον πίνακα. Νομίζω πως έχετε καταλάβει ότι είναι από τα αγαπημένα μου θέματα η απεικόνιση γυναικών που διαβάζουν σε διάφορες στάσεις και σε διάφορους χώρους, σε χώρους κλειστούς και στην ύπαιθρο, παντού και πάντα... Πολλοί είναι οι εικαστικοί καλλιτέχνες που γοητεύονται από την ιδιωτική στιγμή μιας γυναίκας εν ώρα ανάγνωσης. Συνήθως, βέβαια, οι γυναίκες που απεικονίζονται να διαβάζουν, ανήκουν στις ανώτερες κοινωνικές τάξεις. Το διάβασμα είναι προνόμιο των λίγων. Είναι σπάνια τα έργα στα οποία οι γυναίκες-αναγνώστριες είναι "γυναίκες του λαού" και ανήκουν στην εργατική τάξη (Για πίνακες με εργαζόμενες γυναίκες που διαβάζουν, βλ.  http://annagelopoulou.blogspot.gr/2014/01/edouard-john-mentha.html και http://annagelopoulou.blogspot.gr/2014/03/blog-post_31.html).
  Ιδού, λοιπόν, η τελευταία μου ανακάλυψη. O Γάλλος ζωγράφος Jean Baptiste Antoine Emile Béranger (1814-1883) "συλλαμβάνει" μία νεαρή υπηρέτρια-καθαρίστρια να ξεφυλλίζει τον τεράστιο τόμο...Το δωμάτιο του εύπορου σπιτιού είναι ακατάστατο και γεμάτο μικρά και μεγάλα βιβλία, στο πάτωμα, στο τραπέζι, στην καρέκλα. Η κοπέλα έχει αφήσει δίπλα τη σκούπα της και ασχολείται με το διάβασμα. Το καθάρισμα μπορεί να περιμένει για λίγο...Γιατί, ασφαλώς, τα βιβλία είναι πιο συναρπαστικά...
  

Emile Béranger, Γυναίκα που καθαρίζει. 1848. Μουσείο Ερμιτάζ. Αγ. Πετρούπολη.

6 σχόλια:

  1. Καλησπέρα Άννα

    αυτές οι αναρτήσεις σου με τις γυναίκες του λαού να διαβάζουν είναι οι αγαπημένες μου.
    Θαυμάζω και ζηλεύω την ικανότητά σου να ανακαλύπτεις ξεχωριστούς ζωγράφους και ακόμη πιο ξεχωριστά , συγκινητικά και συναρπαστικά θέματα.
    Χωρίς διάθεση κολακείας, αυτό που νιώθω γράφω, οι αναρτήσεις σου είναι πραγματικό μάθημα. Εμένα με διδάσκουν πολλά.
    Σε ευχαριστώ γι' αυτό.
    Να είσαι καλά .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σοφία, ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Χαίρομαι πολύ, ειλικρινά, για την επικοινωνία. Επίσης, χωρίς διάθεση κολακείας έχεις ένα εξαιρετικό ιστολόγιο που δίνει "μαθήματα"...μόνο που εγώ δεν προλαβαίνω να γράφω σχόλια... και έχω καταλάβει ότι αγαπάς το σχολείο και την εκπαίδευση...και αυτό είναι πράγματι συγκινητικό. Οι μαθητές σου είναι πολύ τυχεροί. Θα ήθελα πολύ να μπορούσαμε να συνεργαστούμε και να κάνουμε δημιουργικές δραστηριότητες, αλλά είμαστε μακριά. Εγώ ήμουν φιλόλογος στο Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και από τον Οκτώβριο βρίσκομαι στην Ξάνθη ως σχολ. σύμβουλος των Φιλολόγων του νομού. Σε φιλώ!

      Διαγραφή
    2. Φυσικά μοιραζόμαστε την ίδια αγάπη, οπότε πολύ μου αρέσει να βλέπω τις καινούριες σου ανακαλύψεις! Τι λες θα καταφέρουμε να συγκεντρώσουμε όλους αυτούς τους πίνακες; Να σου αναφέρω ένα λεύκωμα που έχει εκδοθεί με αυτό το θέμα είναι ήδη γνωστή πληροφορία;

      Διαγραφή
    3. Γιατί όχι; Ποιο λεύκωμα εννοείς; Στο εξωτερικό κυκλοφορούν κάποια ημερολόγια και λευκώματα με αυτό το θέμα. Οι πίνακες με "γυναίκες που διαβάζουν" είναι πάρα πολλοί....Ατελείωτοι!!

      Διαγραφή
    4. Σε ευχαριστώ Άννα.
      Ελπίζω ως Σχολική Σύμβουλος να μεταφέρεις αυτό το δημιουργικό σου πνεύμα και στους συναδέλφους. Δυστυχώς τόσα χρόνια δεν συνάντησα κάτι ανάλογο.
      Πράγματι αγαπώ τη δουλειά μου πολύ, έγινα φιλόλογος από μεράκι, αλλά οι συνθήκες μέσα στις οποίες δούλεψα και δουλεύω είναι εξαιρετικά αντίξοοες και σε ζητήματα υποδομών. Προσπάθησα πάντως για το διαφορετικό. Το 2015 όμως αποχωρώ. Ήρθε η ώρα της σύνταξης.

      Καλημέρα

      Διαγραφή
    5. Μπορεί να αποχωρήσεις από το χώρο της "εκπαίδευσης", όμως από το χώρο της ΠΑΙΔΕΙΑΣ δεν πρόκειται να αποχωρήσεις ποτέ, Σοφία.

      Διαγραφή