Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Σάββατο 28 Μαΐου 2016

Το τραγούδι του Μάη. Πίνακες ζωγραφικής με κερασιές και κεράσια και ένα ποίημα του Ζακ Πρεβέρ για τη ζωή, τον έρωτα και τα κεράσια

Ζακ Πρεβέρ, Το τραγούδι του Μάη. Ανθισμένες κερασιές  και κεράσια

Ο Μάιος πορεύεται προς το τέλος. Ο Ιούνιος έρχεται! Τέλη Μαΐου-αρχές Ιουνίου ωριμάζουν τα κεράσια... 

Èmile Vernon, Ανθισμένη κερασιά. 1916. Ιδιωτική Συλλογή.

Èmile Vernon, Κοπέλα κάτω από την κερασιά. 1899. Ιδιωτική Συλλογή.

Èmile Vernon, Κορίτσι με κεράσια. Ιδιωτική Συλλογή.

Èmile Vernon, Κορίτσι με καπέλο με κεράσια. Ιδιωτική Συλλογή.

...Και αφού ο Μάιος τελειώνει με κεράσια...ας θυμηθούμε το "Τραγούδι του Μάη" του Ζακ Πρεβέρ.

Ζακ Πρεβέρ, Το τραγούδι του Μάη

Ο γάιδαρος ο βασιλιάς κι εγώ

Αύριο θάχουμε πεθάνει

Ο γάιδαρος από την πείνα

Από την πλήξη ο βασιλιάς

Κι εγώ απ’ αγάπη.

Ένα δάχτυλο από κιμωλία

Πάνω στις γκρίζες μέρες

Τα ονόματά μας θα χαράξει

Κι ο άνεμος στις λεύκες

Θα ψιθυρίσει τ’ όνομά μας

Γάιδαρος Άνθρωπος και Βασιλιάς.

Μαύρο κουρέλι του Ήλιου

Τα ονόματά μας έχουν ήδη σβήσει

Σαν λιβαδιών νερό δροσάτο

Σαν άμμος της κλεψύδρας

Σαν ρόδο κόκκινης τριανταφυλλιάς

Σαν μονοπάτι μαθητών για το σχολείο.

Ο γάιδαρος ο βασιλιάς κι εγώ

Αύριο θάχουμε πεθάνει

Ο γάιδαρος από την πείνα

Από την πλήξη ο βασιλιάς

Κι εγώ απ’ αγάπη

Μήνα Μάη.

Κεράσι είν’ η ζωή


Κουκούτσι ο θάνατος

Κι ο έρωτας η κερασιά.


Paul Seignac, Μαζεύοντας κεράσια. Ιδιωτική Συλλογή.


Βλ. Ζακ Πρεβέρ, Θέαμα και Ιστορίες (Ποιήματα), εισαγωγή-μετάφραση Γιάννης Βαρβέρης, Νεφέλη (β' έκδοση), Αθήνα 1982.



http://www.the-athenaeum.org/art/list.php?m=a&s=tu&aid=2450
http://www.wikigallery.org/wiki/painting_161981/Paul-Seignac/Picking-Cherries

2 σχόλια:

  1. Ζωγραφικη και Πρεβέρ σε μετάφραση Βαρβέρη: μα τι άλλο θα 'θελε κανείς για να αγαλλιάσει η ψυχή του;


    Οι κερασιές ανθίζουν

    Οι κερασιές ανθίζουν πάλι. Πρόσκαιρες
    έρχονται και περνούν με τη βροχή
    βλασταίνουνε με το φιλί κι ύστερα σβήνουν

    Γι' αυτό τις ψηλαφίζω και πικραίνομαι
    φυτοζωούν για λίγο κι ύστερα εξατμίζονται
    μαζί με το φιλί σου, χάνονται
    για πάντα μες στο ρεύμα του καιρού

    Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου, Από τη συλλογή Ποιήματα για ένα καλοκαίρι (1963)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υπέροχο! εξαιρετική η επιλογή του ποιήματος του Ασλάνογλου. Δεν το θυμόμουν αυτό το ποίημα.

      Διαγραφή