Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2016

Η νύχτα στη ζωγραφική. Γιαπωνέζικα φαναράκια

Λαμπερές νυχτερινές εικόνες.

   Είναι μία γλυκύτατη φεγγαρόφωτη βραδιά του Σεπτεμβρίου. ...και η χθεσινή βραδιά ήταν υπέροχη. Βραδιές για να τη βεράντα και τον κήπο, μ' αναμμένα κεράκια και φαναράκια. 
   Θέλω από καιρό να κάνω αυτή την ανάρτηση. Νυχτερές εικόνες, "φωτισμένες" από το φως του φαναριών. Επιλέγω κάποιες από τις αγαπημένες...και ξεκινώ από το γνωστό πίνακα του Αμερικανού ζωγράφου John Singer Sargent. Λευκοφορεμένα παιδάκια με φαναράκια στο βραδινό κήπο, ανάμεσα στα λουλούδια...Ένας υπέροχος πίνακας! Μία εικόνα ποιητική, παραμυθένια.

John Singer Sargent, Γαρύφαλλο, κρίνος, τριαντάφυλλο. 1885-86. Πινακοθήκη Tate Britain.

 Τα χάρτινα ιαπωνικά ή κινέζικα φαναράκια απεικονίζονται συχνά από διάφορους ζωγράφους στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ού. Οι εικόνες αυτές είναι δείγμα της τάσης του Ιαπωνισμού που έχει φθάσει στη Δυτική Τέχνη. Η ξωτική Ανατολή και κυρίως η μακρινή Ιαπωνία γοητεύει και μαγεύει...

Luther Emerson Von Gorder, Ιαπωνικά φαναράκια. 1895. Tweed Μουσείο Τέχνης. Πανεπιστήμιο της Μινεσότα. Duluth.


Konstantin Korovin, Ιαπωνέζικα φαναράκια. 1898. Πινακοθήκη Tretyakov. Μόσχα ...Και στη Ρωσική εξοχή φαναράκια για το βράδυ...

 
Nikolaj Bogdanov Belski, Κοπέλα με ιαπωνικό φανάρι . 1908. Ιδιωτική Συλλογή.


Lilian Mathilde Genth (1876 1953), Γυναίκα με Ιαπωνικό  χειροποίητο φαναράκι. Ιδιωτική Συλλογή.

...Και καθώς νυχτώνει και φωτίζεται η νύχτα από τα αστέρια, τη σελήνη και τα φαναράκια...έρχονται και τα όνειρα!


Gene Pressler, Κυρία με φαναράκι. 1921. Ιδιωτική Συλλογή.

Όνειρα κι όνειρα ήρθανε
Στα γενέθλια των γιασεμιών
Νύχτες και νύχτες στις λευκές
Αϋπνίες των κύκνων

Από τα Επτά νυχτερινά επτάστιχα του Οδυσσέα Ελύτη.


Charles E. Waltensperger (1870-1931), Φαναράκι. Ιδιωτική Συλλογή. Κρεμάει το φαναράκι στο δένδρο...και περιμένει τα όνειρα...

Delphin Enjolras (1857-1945), Γιαπωνέζικο φανάρι. Ιδιωτική Συλλογή. 

Delphin Enjolras (1857-1945), Κομψή κυρία με φαναράκι. Ιδιωτική Συλλογή.

Charles Courtney Curran, Φαναράκια. 1914. Ιδιωτική Συλλογή.

Ulpiano Checa y Sanz (1860-1916), Παραμονή Αποκριάς στη βάρκα. Ιδιωτική Συλλογή. Ο Ισπανός ζωγράφος απεικονίζει μία νυχτερινή σκηνή, Είναι παραμονή Καρναβαλιού. Δύο κοπέλλες στη βάρκα με αναμμένα φαναράκια...
Louis Alfred Tessier (1858-1915), Χορεύοντας με φαναράκια.  Ένας ακόμα υπέροχος πίνακας. Στροβιλίζονται και χορεύουν με φαναράκια στον κήπο.

Michael Peter Ancher (1849-1927), Νυχτερινή γιορτή στον κήπο των Αncher. Ιδιωτική Συλλογή. Ο Δανός ζωγράφος απεικονίζει μία νυχτερινή σκηνή από γιορτή στον κήπο του σπιτιού τους. Λευκοφορεμένες γυναίκες περπατούν στην αλέα, κρατώντας αναμμένα φαναράκια. Από τα κλαδιά των δέντρων κρέμονται φαναράκια...


Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες , , , , , , ,

2 σχόλια:

  1. Rosa Mund19 Σεπτεμβρίου 2016 στις 1:45 μ.μ.

    μήπως

    νύχτα αμίλητη που υφαίνεται
    απ' τις θλιμμένες στάλες της βροχής
    τόσο που κάπου κρύβεται το κόκκινο
    σε κάποια μυστική πηγή ελλοχεύει
    εκεί πυκνώνει η ανάσα του
    σαν από θαύμα μήπως
    και σπινθηρίσει κάποτε το φως

    μήπως ανοίξει κάποια πόρτα ξαφνικά
    χαμόγελο κρυφό στη σκοτεινιά
    ένα χάδι
    ο ήχος της φωνής της μήπως
    η λάμψη από τα μάτια της
    εκείνο το βελούδο των χεριών της

    μήπως σκορπίσει κάποτε τριγύρω
    θαμπή η μυρωδιά του ξύλου
    με τη βαθιά κρυμμένη των βιβλίων
    μεθυστικό
    το ξεχασμένο άρωμά της
    σαν από τα μπουμπούκια της γαρδένιας

    μήπως η νύχτα γίνει εσύ
    η νύχτα γίνει εγώ
    και όνειρο

    Τόλης Νικηφόρου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αννα Αγγελοπούλου19 Σεπτεμβρίου 2016 στις 2:33 μ.μ.

    Πολύ όμορφο. Μου αρέσει ο Τόλης Νικηφόρου. Έχει πολλές όμορφες ποιητικές στιγμές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)