Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2017

Φερνάντο Πεσσόα, έβγαλα τη μάσκα

Φερνάντο Πεσσόα, Έβγαλα τη μάσκα

Vittorio Gussoni (1893-1968), αποκριάτικο κοστούμι. 


 Έβγαλα τη μάσκα και στον καθρέφτη κοιτάχτηκα.
 Είδα το παιδί που ήμουν εδώ και πολύ καιρό…
 Αυτό είναι το πλεονέκτημα
 το να ξέρεις τη μάσκα να βγάζεις.
 Είμαστε πάντα παιδιά,
 το παρελθόν που ήταν το παιδί αυτό.
 Είναι καλύτερα έτσι,  έτσι χωρίς μάσκα.
 Γυρίζω πίσω στην προσωπικότητά μου,
όπως στης γραμμής το τέλος.


Fernando Pessoa, Τα ποιήματα του Αλβάρο Ντε Κάμπος

http://www.artnet.com/artists/vittorio-gussoni/past-auction-results

2 σχόλια:

  1. Εναλλακτική μετάφραση του "ειδικού" στις μάσκες Πεσσόα με τους 27 ετερώνυμους:

    ΠΕΤΑΞΑ ΤΗ ΜΑΣΚΑ

    Πέταξα τη μάσκα και με είδα στον καθρέφτη.
    ήταν το παιδί αρκετά χρόνια πίσω.
    δεν είχε αλλάξει καθόλου.

    Αυτό είναι το πλεονέκτημα να ξέρεις να βγάζεις τη μάσκα.
    Ναι, ξέρω είναι πάντα παιδί,
    Το παρελθόν που μένει,
    το παιδί.

    Πέταξα τη μάσκα, και την ξανάβαλα.
    Είναι καλύτερα έτσι.
    Έτσι είμαι η μάσκα.

    Και γύρισα πίσω στην πραγματικότητα όπως στο τέρμα του σταθμού.

    Φερνάντο Πεσσόα (Άλβαρο ντε Κάμπος), Μετ. Γιάννης Σουλιώτης



    VIII

    Πόσες μάσκες και πόσες άλλες
    Πάνω στο πρόσωπο της ψυχής μας φοράμε;
    Άραγε, όταν γι' αστείο η ψυχή τη μάσκα θελήσει να βγάλει;
    Ξέρει πως έτσι αφήνει το πρόσωπο γυμνό να φανεί;
    Η μάσκα η πραγματική, δεν νιώθει τίποτα κάτω απ' τη μάσκα
    Αλλά κοιτάζει μέσ' απ' αυτή με μάτια κρυμμένα.

    Fernando Pessoa, 35 ΣΟΝΕΤΑ (του ετερώνυμου Αλεξάντερ Σερτς)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αλήθεια, πόσες μάσκες πάνω στο πρόσωπο της ψυχής μας φοράμε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή