Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2014

Η μουσική στη ζωγραφική. Γυναίκες που παίζουν μουσική. Πίνακες του Th. Wilmer Dewing

Γυναίκες που παίζουν μουσική

   Ο Αμερικανός ζωγράφος Thomas Wilmer Dewing (1851-1938) εκφράζει με το έργο του το κίνημα του Αμερικανικού αισθητισμού. Υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη της ομάδας καλλιτεχνών που έγινε γνωστή με το όνομα "The Ten" και θεωρήθηκε ότι έφερε πνοή ανανέωσης στην αμερικανική ζωγραφική. Σπούδασε στην Ακαδημία  Julian στο Παρίσι και, όταν επέστρεψε από τη Γαλλία το 1877, δίδαξε για λίγο στη Σχολή του Μουσείου Καλών Τεχνών στην πατρίδα του τη Βοστόνη. Το 1880 εγκαταστάθηκε στη Ν. Υόρκη όπου γνώρισε τη μελλοντική του σύζυγο, τη συγγραφέα και ζωγράφο Maria Richards Oakey, η οποία ήταν μέλος του καλλιτεχνικού κύκλου του Richard Watson Gilder και της συζύγου του Helena de Kay Gilder. Η είσοδος του Dewing στον κύκλο των Gilder είχε καθοριστικό ρόλο για την εξέλιξη της τέχνης του και τον οδήγησε στην επιρροή του αισθητισμού. Ζωγράφισε μεγάλο αριθμό έργων προσωπογραφιών με μυστηριώδεις γυναικείες παρουσίες κυρίως σε εσωτερικούς χώρους. Αρκετοί πίνακες του απεικονίζουν γυναίκες της ανώτερης κοινωνίας να παίζουν μουσικά όργανα. Ιδού μία επιλογή από έργα με γυναίκες που παίζουν μουσική και τραγουδούν.


Th. Wilmer Dewing, Γυναίκα με λαγούτο. 1886. National Gallery of Art.

Th. Wilmer Dewing, To πιάνο. 1891. The Freer and Sackler Galleries. The Smithsonian's Museums of Asian Art.

Th. Wilmer Dewing, το τραγούδι. 1891. Colby College Museum of Art.

Th. Wilmer Dewing, μουσική. 1896. The Smithsonian  Museums of Art.

Th. Wilmer Dewing, μουσική. 1900. Brooklyn Museum.

Th. Wilmer Dewing, μάθημα μουσικής. Ιδιωτική Συλλογή.


Th. Wilmer Dewing, το λαγούτο. 1903. Ιδιωτική Συλλογή.

Th. Wilmer Dewing, το λαγούτο. 1904. The Freer and Sackler Galleries. The Smithsonian's Museums of Asian Art.

Th. Wilmer Dewing, κορίτσι με λαγούτο. 1904-1905. The Freer and Sackler Galleries. The Smithsonian's Museums of Asian Art.

Th. Wilmer Dewing, μία κυρία που παίζει βιολεντσέλο. 1908. The Freer and Sackler Galleries. The Smithsonian's Museums of Asian Art.

Th. Wilmer Dewing, η μουσικός. Ιδιωτική Συλλογή.

Th. Wilmer Dewing, κορίτσι με βιολεντσέλο. 1912. Ιδιωτική Συλλογή.

Th. Wilmer Dewing, το τραγούδι και το τσέλο. 1910. Ιδιωτική Συλλογή.

Th. Wilmer Dewing, μία καλλιτέχνις. 1916. The Freer and Sackler Galleries. The Smithsonian's Museums of Asian Art.

Th. Wilmer Dewing, γυναίκα που παίζει τσέλο. Γύρω στο 1920. Smith College Museum of Art.

http://www.nga.gov/content/ngaweb/Collection/art-object-page.56702.html

2 σχόλια:

  1. Είπα να συνοδεύσω τους υπέροχους πίνακες με ποίηση του Γιώργου Σαραντάρη, που ξέρω ότι σας αρέσει:

    «Μέσα στη μουσική»

    «Μέσα στη μουσική υπάρχει χώρος
    Να κοιμηθεί ο άνεμος
    Μαζί του να ταξιδέψουμε κι εμείς
    Μέσα στη μουσική εφύτεψαν ένα πάθος
    Παράξενο
    Άνθος η ζωή μας άνθος
    Από στόμα περνά σε στόμα
    Κόβονται τα γόνατά μας
    Όταν ανεβαίνουμε στ’ άλογα
    Τρέχουμε στη μάχη χωρίς κεφάλια
    Δεν μας αφήνουν τα σύννεφα
    Να σηκώσουμε κάτι από τη γη
    Να φέρουμε μια ενθύμηση μαζί μας

    Κάπου ο κίνδυνος είναι μεγάλος
    Όμως αυθόρμητα τραβάμε ίσια
    Προχωρούμε όχι πια μέσα στη μουσική
    Αλλά μέσα στο θάνατο

    Κι ο δρόμος μας δεν έχει τέλος»

    https://www.youtube.com/watch?v=lfkEyLgmeew

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υπέροχοι στίχοι, Rosa! Ευχαριστώ πολύ, που μου τους θύμισες.
      Καλή Κυριακή!

      Διαγραφή