Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Σάββατο 20 Ιουνίου 2015

Θα περιμένουμε μην τυχόν περάσει το τραίνο μας. Ένα ποίημα του Ανδρέα Εμπειρίκου και πίνακες του Edward Hopper για τραίνα


   …Επειδή αυτές τις μέρες όλοι περιμένουμε…Σκέφτομαι ένα ποίημα του Ανδρέα Εμπειρίκου που νομίζω πως θα μπορούσε να έχει γραφεί σήμερα.

Ανδρέας Εμπειρίκος, θα περιμένουμε

Θα περιμένουμε μην τυχόν περάσει
Το τραίνο μας με το πολύτιμο φορτίο
Το τραίνο μιας άλλης ώρας
Μιας άλλης χώρας που σύνορα δεν έχει.

Θα περιμένουμε μην τυχόν περάσει
Το τραίνο που δεν μπορεί  μια και ξεκίνησε να σταματήσει
Τώρα σε σήραγγα μπορεί να βρίσκεται
Μπορεί να βρίσκεται σε δύσκολο βουνό
Ίσως σε κάμπο με πλημμύρα
Σε τόπο που νά' ναι μεσημέρι
Ή σ' άλλον που νά' ναι βράδυ
Μα θα περάσει.

Ed. Hopper, Ο σταθμός του El. 1908. Μουσείο Αμερικανικής Τέχνης Whitney. Ν. Υόρκη.

Ed. Hopper, Ο σταθμός του El. 1919-23. Μουσείο Αμερικανικής Τέχνης Whitney. Ν. Υόρκη.

Κι εμείς θα περιμένουμε
Γιατί δεν είναι δυνατό να δεσμευθεί
Δεν είναι δυνατόν να σπάσει
Να κουραστεί σε στέππες και σε πάμπες
Και σ' επικίνδυνες ανηφοριές
Το τραίνο μας, που σίγουρα θα φτάσει.

Ed. Hopper, Ηλιοβασίλεμα στις σιδηροδρομικές γραμμές. 1929. Μουσείο Αμερικανικής Τέχνης Whitney. Ν. Υόρκη.


Θα περιμένουμε λοιπόν ακόμα,
Σήμερα κι αύριο και μεθαύριο
Θα περιμένουμε το τραίνο πάντα
Γιατί δεν είναι δυνατόν να μην περάσει.
Αθήνα 14/8/1934

Βλ. Ανδρέας Εμπειρίκος, 1934. Προϊστορία ή καταγωγή, Εισαγωγή-Επιμέλεια Γιώργης Γιατρομανωλάκης, Εκδ. Άγρα, Αθήνα 2014, σ. 115.

Ed. Hopper, O σιδηροδρόμος. 1908. Ιδιωτική Συλλογή.

…Kαι φυσικά οι ατμοσφαιρικοί πίνακες του αγαπημένου μου Edward Hopper με τραίνα και σιδηροδρομικούς σταθμούς μου φαίνονται ότι γράφηκαν για αυτό το ποίημα...


2 σχόλια:

  1. Άννα, πρώτη διαδικτυακή μου φίλη,σου εύχομαι καλό καλοκαίρι με υγεία και χαρά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χαίρομαι πολύ, Ιωάννα, για το μήνυμά σου. Ανταποδίδω από καρδιάς τις ευχές. Να περάσεις όμορφες και χαρούμενες στιγμές αυτό το καλοκαίρι…

    ΑπάντησηΔιαγραφή