Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Πέμπτη 23 Ιουλίου 2015

Καλοκαιρινά γυναικεία πορτρέτα. Πίνακες του Αμερικανού ιμπρεσιονιστή ζωγράφου Robert Lewis Reid

Καλοκαιρινά γυναικεία πορτρέτα.

    O Robert Lewis Reid (1862-1929) είναι ένας από τους Αμερικανούς ιμπρεσιονιστές ζωγράφους, που τη δεκαετία του 1880 ήλθε σε επαφή με το κίνημα του ιμπρεσιονισμού, όταν ταξίδεψε στο Παρίσι για να συνεχίσει τις σπουδές του στη ζωγραφική. Όταν επέστρεψε στις Η.Π.Α., εντάχθηκε στην Ομάδα των 10 (Ομάδα καλλιτεχνών που έφεραν ανανεωτική πνοή στη νεότερη αμερικανική ζωγραφική) και έγινε διάσημος για τις προσωπογραφίες κομψών γυναικών που συνήθως ποζάρουν σε φυσικά τοπία και  κήπους.
       Επιλέγω μία σειρά από γυναικεία πορτρέτα του Reid στην καλοκαιρινή ύπαιθρο…Και επειδή σήμερα φυσάει, οι δύο πρώτοι πίνακες απεικονίζουν στιγμές από μία καλοκαιρινή ημέρα με αεράκι.

Robert Reid, Καλοκαιρινό αεράκι. 1928-1929. Ιδιωτική Συλλογή. Ο ουρανός έχει λευκά συννεφάκια. Το φόρεμά της ανεμίζει. 

Robert Reid, Μία ημέρα με αεράκι. 1898. Ιδιωτική Συλλογή. Μία ακόμα ημέρα με αεράκι στην εξοχή.

Robert Lewis Reid, Καλοκαιρινή κοπέλα. 1896. Ιδιωτική Συλλογή.  Κάθεται στα ξύλινα κάγκελα της βεράντας, φορώντας ψάθινο καπέλο για να προστατευθεί από τον ήλιο. 

Robert Reid, Κόντρα στον ήλιο. 1911. Μουσείο Τέχνης του Brigham Young University. Χωρίς καπέλο και ομπρέλα απέναντι από τον καλοκαιρινό ήλιο.

Robert Reid, Ένα καλοκαιρινό πορτρέτο. Ιδιωτική Συλλογή.

Robert Reid, Kίτρινο λουλούδι ή η γυναίκα του ζωγράφου στον κήπο. 1908. Ιδιωτική Συλλογή. Μία υπέροχη προσωπογραφία της γυναίκας του Reid. Κίτρινο φόρεμα και κίτρινο λουλούδι.

Robert Reid, Η λευκή ομπρέλα. 1907. Smithsonian Μουσείο Τέχνης. Στο ένα χέρι μια αγκαλιά λουλούδια, στο άλλο μία λευκή ομπρέλα. Μία καλοκαιρινή λευκή αιθέρια οπτασία.

Robert Reid, Μία κυρία με ομπρέλα. 1921. Ιδιωτική Συλλογή.

Robert Reid, To κάθισμα του κήπου. 1911. Ιδιωτική Συλλογή.

2 σχόλια:

  1. Ξυπνᾶς τὸ αἰώνιο καλοκαίρι

    Ξυπνᾶς τὸ αἰώνιο καλοκαίρι,
    ἀνατέλλοντας ἕναν ἄλλο ἥλιο,
    κάνοντας πιὸ ὄμορφα, πιὸ θαυμαστὰ τὰ μάτια,
    καθὼς ἐλπίζουν νὰ σὲ ἰδοῦν, κρεμῶντας μιὰ λευκὴ ἀντηλιά…

    Κ’ εἶναι ἡ σκιά σου αὐτὸ τὸ φῶς τὸ εἰρηνικὸ ποὺ πέφτει
    στούς κάμπους – στεφανωμένους μὲ πορφυρὴ αἰωνιότητα…

    Κ’ εἶναι ἡ σκιά σου αὐτὸ τὸ φῶς ποὺ μέ τυλίγει,
    καὶ μὲ σηκώνει, μὲ κρεμνάει ψηλά,
    στὴν ἄνοιξη τοῦ κόρφου του!..

    Γιῶργος Θέμελης (1900 - 1976)


    ΥΓ. Η ζωή είναι (και) αλλού. Λίγος Θέμελης ακόμα, για να αντέξουμε την αβάσταχτη καθημερινότητα, τη ζέστη και τον πανικό γύρω μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ λυρικό. Πάντα με συγκινεί ο Θέμελης. Χαίρομαι που μου τον θυμίζεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή