H μητέρα στoυς πίνακες του Arthur Hughes
https://www.artfund.org/supporting-museums/art-weve-helped-buy/artwork/11073/mother-and-child-seated-in-garden-arthur-hughes
https://www.artfund.org/supporting-museums/art-weve-helped-buy/artwork/7083/portrait-of-mrs-leathart-and-her-three-children-arthur-hughes
Ο Άγγλος Προραφαηλίτης ζωγράφος Arthur Hughes (1832-1915) έχει απεικονίσει τρυφερές οικογενειακές στιγμές με μητέρες και τα παιδιά τους. Δείτε κάποιες από αυτές τις ονειρικές εξιδανικευμένες εικόνες...
Arthur Hughes (1832-1915), Μητέρα και παιδί σε κήπο. Orlean House Πινακοθήκη.
Ο παρακάτω πίνακας είναι υπέροχος και από τους πιο αγαπημένους μου. Είναι το πορτρέτο της κυρίας Leathart με τα τρία παιδιά της. Απεικονίζει μία γλυκύτατη οικογενειακή σκηνή. Η μητέρα μαζί με τα τρία παιδιά της ταΐζει περιστέρια στο μπαλκόνι.
Arthur Hughes, Η κυρία Leathart και τα τρία παιδιά της. 1863-1866. Laing Πινακοθήκη Τέχνης. Newcastle-upon-Tyne. Ο πίνακας ήταν παραγγελία του κυρίου Leathert. O Ηughes εμπνεύστηκε τη σκηνή από το ταξίδι του στη Βενετία το 1863. Το μπαλκόνι είναι βενετσιάνικο και η στάση των προσώπων θυμίζουν Αναγέννηση.
Arthur Hughes, Το οικογενειακό κουαρτέτο ή κυρία Vernon Lushington με τις κόρες της. 1882.
Arthur Hughes, Η κυρία Norman Hill και τα παιδιά της. 1897. Μουσείο του Bruce Castle.
https://www.artfund.org/supporting-museums/art-weve-helped-buy/artwork/11073/mother-and-child-seated-in-garden-arthur-hughes
https://www.artfund.org/supporting-museums/art-weve-helped-buy/artwork/7083/portrait-of-mrs-leathart-and-her-three-children-arthur-hughes
Μέρα που 'ναι, να τι θυμήθηκα:
ΑπάντησηΔιαγραφή*
(Παραλογή, 1993) [ΙΙΙ]
— Εσύ δεν θα πεθάνεις.
— Μάζεψε τη φωτιά.
— Πεθαίνουν οι μανάδες; Δεν πεθαίνουν.
— Όχι. Κοίταξε μην καείς.
— Κι η μάνα του Νικόλα γιατί πέθανε;
— Ήταν άρρωστη πόναγε η καημένη.
— Κι εσένα που σε πόναγε το δόντι;
— Άλλο το δόντι. Δεν πέθανε κανένας από δόντι.
Σύρε να παίξεις.
— Δε θέλω. Θέλω να μην πεθάνεις.
— Μπα σε καλό σου. Φέρε μου το σινί.
— Η γιαγιά όμως θα πεθάνει.
— Θα ’σαι μεγάλος τότε μη φοβάσαι.
— Πόσο μεγάλος θα ’μαι;
— Άντρας. Θα 'χεις γυναίκα και παιδιά.
Μπορεί κι αγγόνια.
— Κι εσύ πώς θα ’σαι τότε;
— Σαν τη γιαγιά. Γριούλα.
— Σαν τη γιαγιά; Φαφούτα μ’ ένα μάτι…
Εσύ δεν θα ’σαι έτσι. Κι ούτε θα πεθάνεις.
Θα πεθάνεις;
— Όχι, δεν θα πεθάνω. Φέρε τη γάστρα.
— Άμα πεθάνεις θα πεθάνω να το ξέρεις.
— Κούφια η ώρα. Μη λες τέτοιες κουβέντες.
— Άμα πεθάνεις θα πεθάνω. Μ’ ακούς;
Σ’ ακούω. Ψεύτη.
Ούτε αυτά που μου ’ταξες παιδί δεν κράτησες.
Μιχάλης Γκανάς
Το ποίημα του Μιχάλη Γκανά είναι συγκλονιστικό. Το περίμενα, γιατί ξέρω ότι αγαπάς τα ποιήματά του. Τελικά, την άλλη Κυριακή είναι η Γιορτή της μητέρας...Θα συνεχίσουμε επομένως...
ΑπάντησηΔιαγραφή