Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Δευτέρα 31 Ιουλίου 2017

Καλοκαιρινές Διακοπές. Φωτογραφίες του Robert Doisneau

Φωτογραφίες του Robert Doisneau για τις Διακοπές

   Επειδή βρισκόμαστε στην καρδιά του Καλοκαιριού και στην περίοδο των Καλοκαιρινών
Διακοπών, σκέφτηκα τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες του διάσημου Γάλλου φωτογράφου
Robert Doisneau (1912-1994) με θέμα τις Διακοπές. 
  Ο Robert Doisneau αποτυπώνει καθημερινές σκηνές και στιγμιότυπα από τις Διακοπές συνηθισμένων ανθρώπων, της διπλανής πόρτας, στη Γαλλία της προπολεμικής μεταπολεμικής περιόδου.


Robert Doisneau, Στο σταθμό του Μον Παρνές. 1954. Η μητέρα και τα παιδιά με ταξιδιωτική ένδυση και αποσκευές πηγαίνουν στην εξοχή. 

Robert Doisneau, Οι αμμουδιές του Ολόν. 1959. Mε ψάθινα κάπελλα στην παραλία.

Robert Doisneau, Στις αμουδιές του Ολόν. 1959. Μία οικογένεια με τη σκηνή και το αυτοκινητάκι της χαίρεται το Καλοκαίρι...

Robert Doisneau, Κάνοντας ωτοστόπ στην Εθνική 7. 1954. Ήδη τη δεκαετία του 1950 οι νέοι στη Γαλλία έκαναν ωτοστόπ το Καλοκαίρι για να πάνε στις παραλίες.

Robert Doisneau, Κάνοντας ωτοστόπ στην Εθνική 7. 1954.

Robert Doisneau, Στην παραλία. 1959.  Συνωστισμός στην παραλία. 

Robert Doisneau, Το φανταστικό ιστιοφόρο. Τουλών. 1949. ... Πλέει με το πανί...ονειρεύεται ταξίδια μακρινά σε ωκεανούς...γιατί όλα είναι ζήτημα φαντασίας...

Robert Doisneau, Kaτασκήνωση στην παραλία του Ντορντόν. 1938. Χαίρονται την ξεγνοιασιά των Καλοκαιρινών Διακοπών στη φύση...Η σκια του Πολέμου, όμως, σύντομα θα σκεπάσει την Ευρώπη.

Robert Doisneau, Στις ακτές του Μάρνη.  1945.  Ο Πόλεμος έχει τελειώσει...

Robert Doisneau, Οι μεγάλες διακοπές ή το αυτοκίνητο των διακοπών. 1939.  Χαμόγελα και καλή διάθεση. Ετοιμάζονται για τις "Μεγάλες Διακοπές". Κοιτάζουν χαρούμενοι τον φακό και μας γνέφουν...Έχουν επιβιώσει από τον Πρώτο Μεγάλο Πόλεμο. Ο Δεύτερος, όμως, είναι καθ'οδόν.

https://laphotographiehumaniste.wordpress.com/2014/04/06/les-vacances/
http://monsieurcocosse.blogspot.gr/2014/08/summer-1959-robert-doisneau.html
https://www.icp.org/browse/archive/constituents/robert-doisneau?all/all/all/all/0
https://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Doisneau

2 σχόλια:

  1. ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

    Δωροδοκώ τον χρόνο
    Και τον παρακαλώ να γυρίσει προς τα πίσω
    Σε κείνο το καλοκαίρι του ’60
    Που συναντιόμαστε όλοι μαζί στην παραλία
    Με τ’ άσπρα βότσαλα

    Ανοίγαμε το πολύχρωμο τραπεζομάντιλο
    Και βάζαμε τα καρπούζια και τα πεπόνια
    Ήταν όλοι εκεί:
    Ο πατέρας, η μητέρα, ο Γιάννης, η κ. Ελένη
    Ο Γιώργος, τα κορίτσια

    Τώρα κάποιοι έφυγαν
    Άλλοι διαβήκανε τη θάλασσα
    Η παραλία γέμισε σκουπίδια

    Δωροδοκώ τον χρόνο υποσχέσεις
    Να μιλήσει στο χτες
    Να δεχθεί το σήμερα

    Γιατί όταν περνώ από τον δρόμο
    Η παραλία είναι γεμάτη ίσκιους
    Που μου κουνούν τα χέρια τους
    Σα να μου λένε :
    «Έλα και συ
    Είναι ακόμη ωραία τα νερά»

    ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΑΚΑΡΟΓΛΟΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είναι υπέροχο! Δεν το ήξερα...Τόσο νοσταλγικό! Ευχαριστώ πάρα πολύ! Καλά μας ταξίδια, νοερά και πραγματικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή