Μαθητεία του Τόλη Νικηφόρου και πίνακες με μαθητές
Σκέφτομαι ότι ποτέ δεν θα σταματήσουμε να πηγαίνουμε σχολείο...ποτέ δε θα σταματήσουμε να μαθητεύουμε...Μια ζωή θα σπουδάζουμε, θα μελετάμε και θα μαθαίνουμε τη ζωή...Για αυτό, δύο ποιήματα με θέμα τη "μαθητεία", από ένα αγαπημένο ποιητή, τον Τόλη Νικηφόρου.
Pierre Auguste Renoir, Μικρός μαθητής. 1879. Ιδιωτική Συλλογή.
Τόλης Νικηφόρου, Μαθητεία
μαθαίνω μια ζωή την αλφαβήτα
γλυστράω στην επιφάνεια των γραμμάτων
με την παρήγορη ψευδαίσθηση
ότι θα φτάσω στο ωμέγα κάποτε
όπου ενεδρεύει όμως αναπόφευκτα
το ωκεάνιο και πάλι άλφα
με τις καμπύλες του
τον κύκλο του
τον πρώτο κι ίσως τελευταίο βηματισμό του
τις απροσμέτρητες στον χωροχρόνο
διαστάσεις του
γύρω απ' το άλφα περιστρέφομαι
στο αιμοσφαίριο αυτό βυθίζομαι
όπως σε προαιώνια μήτρα
πύλη του κόσμου και του άδη
έσχατο όριο της δικής μου επίγνωσης
η αρχή της μαθητείας μου
δεν έχει τέλος
μαθαίνω μια ζωή την αλφαβήτα
γλυστράω στην επιφάνεια των γραμμάτων
με την παρήγορη ψευδαίσθηση
ότι θα φτάσω στο ωμέγα κάποτε
όπου ενεδρεύει όμως αναπόφευκτα
το ωκεάνιο και πάλι άλφα
με τις καμπύλες του
τον κύκλο του
τον πρώτο κι ίσως τελευταίο βηματισμό του
τις απροσμέτρητες στον χωροχρόνο
διαστάσεις του
γύρω απ' το άλφα περιστρέφομαι
στο αιμοσφαίριο αυτό βυθίζομαι
όπως σε προαιώνια μήτρα
πύλη του κόσμου και του άδη
έσχατο όριο της δικής μου επίγνωσης
η αρχή της μαθητείας μου
δεν έχει τέλος
Από τη συλλογή "Την κοκκινόμαυρη ανεμίζοντας της ουτοπίας" (1997).
Ιωάννης Δούκας, Ο μαθητής. 1868.
Τόλης Νικηφόρου, Μαθητεία, 2
και πάλι υπέβαλα στο άγνωστο τις πέντε αισθήσεις μου και την ψυχή μου,
και έγινα δεκτός στην πρώτη τάξη του σύμπαντος
σχολείου της αγάπης, τα τραύματά μου γράφοντας σαν όνομα στο
εξώφυλλο της καθημερινής ζωής. είναι καλός για άνθρωπος, λένε οι
δάσκαλοι μου με τον τρόπο τους, μια φλαμουριά που αγγίζει το
μπαλκόνι μου, ένα γατί που περπατάει νωχελικά στον ήλιο, θά μάθει
γρήγορα, όσα μπορεί να μάθει κι εγώ επιμένω, αφού δεν έχω πού
αλλού να πάω, μερόνυχτα εγκύπτω και λέω πως συνεχίζω τις
σπουδές μου, σ' αυτό το πρώτο και πιο δύσκολο σχολείο, απ' το
οποίο δεν προβλέπεται αποφοίτηση
Από τη συλλογή "Γαλάζιο βαθύ σαν αντίο" (1999)
Όθων Περβολαράκης (1887-1974), Ο Δημήτρη Π. μελετάει.
https://paletaart.wordpress.com/2012/10/15/περβολαράκης-όθων-othon-pervolarakis-1887-1974/
https://www.wikiart.org/en/pierre-auguste-renoir/the-little-school-boy-1879
https://www.wikiart.org/en/pierre-auguste-renoir/the-little-school-boy-1879
μαθήματα δημιουργικής γραφής
ΑπάντησηΔιαγραφήτο πρώτο μάθημα
ονομάζεται απώλεια
που σε σφραγίζει
με πυρωμένο σίδερο
μικρό κι ανυπεράσπιστο
αν είσαι δυνατός και επιβιώσεις
θα συνεχίσεις τις σπουδές σου
διαβάζοντας βιβλία
μα πάντα ρίχνοντας κλεφτές ματιές
στο νηπιαγωγείο της γειτονιάς
και στ’ ασημένια φύλλα της ελιάς
κάτω από το μπαλκόνι σου
αυτά και ο έρωτας
θα σε οδηγήσουν
και ίσως κάνουν κάποτε
τα ανοιχτά σου τραύματα ν’ ανθίσουν
δεν μένει παρά να κοιτάζεις
το θηρίο στα μάτια
καθώς σου πίνει κάθε μέρα το αίμα
στο μονοπάτι προς μια κορυφή
που δεν υπάρχει
Τόλης Νικηφόρου, Φωτεινά παράθυρα, 2014
ΣΥΝΕΙΡΜΟΣ:
Μαθητεία
Μαθαίνεται η Αγάπη,
Μαθαίνεται από μέσα, αποστηθίζεται.[...]
ΓΙΩΡΓΟΣ ΘΕΜΕΛΗΣ
Φυσικά, αμέσως γίνεται ο συνειρμός με το ποίημα "Μαθητεία" του Γιώργου Θέμελη. Όσο για τα "μαθήματα δημιουργικής γραφής"...Υπέροχο!!!...και θα έρθει η σειρά του...για ανάρτηση...το αγαπώ πολύ! Καλή εβδομάδα να έχουμε!
Διαγραφή