Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Παρασκευή 15 Σεπτεμβρίου 2017

Το σχολείο στην ποίηση και τη ζωγραφική. Μαθητής και Μαθητεία

Μαθητεία του Τόλη Νικηφόρου και πίνακες με μαθητές

Σκέφτομαι ότι ποτέ δεν θα σταματήσουμε να πηγαίνουμε σχολείο...ποτέ δε θα σταματήσουμε να μαθητεύουμε...Μια ζωή θα σπουδάζουμε, θα μελετάμε και θα μαθαίνουμε τη ζωή...Για αυτό, δύο ποιήματα με θέμα τη "μαθητεία", από ένα αγαπημένο ποιητή, τον  Τόλη Νικηφόρου.

Pierre Auguste Renoir, Μικρός μαθητής. 1879. Ιδιωτική Συλλογή.


Τόλης Νικηφόρου, Μαθητεία 

μαθαίνω μια ζωή την αλφαβήτα
γλυστράω στην επιφάνεια των γραμμάτων 
με την παρήγορη ψευδαίσθηση
ότι θα φτάσω στο ωμέγα κάποτε
όπου ενεδρεύει όμως αναπόφευκτα
το ωκεάνιο και πάλι άλφα

με τις καμπύλες του
τον κύκλο του
τον πρώτο κι ίσως τελευταίο βηματισμό του
τις απροσμέτρητες στον χωροχρόνο 
διαστάσεις του

γύρω απ' το άλφα περιστρέφομαι
στο αιμοσφαίριο αυτό βυθίζομαι
όπως σε προαιώνια μήτρα
πύλη του κόσμου και του άδη
έσχατο όριο της δικής μου επίγνωσης

η αρχή της μαθητείας μου 
δεν έχει τέλος

Από τη συλλογή "Την κοκκινόμαυρη ανεμίζοντας της ουτοπίας" (1997).

Ιωάννης Δούκας, Ο μαθητής. 1868.

Τόλης Νικηφόρου, Μαθητεία, 2

και πάλι υπέβαλα στο άγνωστο τις πέντε αισθήσεις μου και την ψυχή μου, 
και έγινα δεκτός στην πρώτη τάξη του σύμπαντος 
σχολείου της αγάπης, τα τραύματά μου γράφοντας σαν όνομα στο 
εξώφυλλο της καθημερινής ζωής. είναι καλός για άνθρωπος, λένε οι 
δάσκαλοι μου με τον τρόπο τους, μια φλαμουριά που αγγίζει το
 μπαλκόνι μου, ένα γατί που περπατάει νωχελικά στον ήλιο, θά μάθει
 γρήγορα, όσα μπορεί να μάθει κι εγώ επιμένω, αφού δεν έχω πού 
αλλού να πάω, μερόνυχτα εγκύπτω και λέω πως συνεχίζω τις 
σπουδές μου, σ' αυτό το πρώτο και πιο δύσκολο σχολείο, απ' το 
οποίο δεν προβλέπεται αποφοίτηση

Από τη συλλογή "Γαλάζιο βαθύ σαν αντίο" (1999)

Όθων Περβολαράκης (1887-1974), Ο Δημήτρη Π. μελετάει.





2 σχόλια:

  1. μαθήματα δημιουργικής γραφής


    το πρώτο μάθημα
    ονομάζεται απώλεια
    που σε σφραγίζει
    με πυρωμένο σίδερο
    μικρό κι ανυπεράσπιστο

    αν είσαι δυνατός και επιβιώσεις
    θα συνεχίσεις τις σπουδές σου
    διαβάζοντας βιβλία
    μα πάντα ρίχνοντας κλεφτές ματιές
    στο νηπιαγωγείο της γειτονιάς
    και στ’ ασημένια φύλλα της ελιάς
    κάτω από το μπαλκόνι σου

    αυτά και ο έρωτας
    θα σε οδηγήσουν
    και ίσως κάνουν κάποτε
    τα ανοιχτά σου τραύματα ν’ ανθίσουν

    δεν μένει παρά να κοιτάζεις
    το θηρίο στα μάτια
    καθώς σου πίνει κάθε μέρα το αίμα
    στο μονοπάτι προς μια κορυφή
    που δεν υπάρχει

    Τόλης Νικηφόρου, Φωτεινά παράθυρα, 2014


    ΣΥΝΕΙΡΜΟΣ:

    Μαθητεία

    Μαθαίνεται η Αγάπη,
    Μαθαίνεται από μέσα, αποστηθίζεται.[...]
    ΓΙΩΡΓΟΣ ΘΕΜΕΛΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φυσικά, αμέσως γίνεται ο συνειρμός με το ποίημα "Μαθητεία" του Γιώργου Θέμελη. Όσο για τα "μαθήματα δημιουργικής γραφής"...Υπέροχο!!!...και θα έρθει η σειρά του...για ανάρτηση...το αγαπώ πολύ! Καλή εβδομάδα να έχουμε!

      Διαγραφή