Το Φθινόπωρο στην ποίηση. Γιώργος Σεφέρης, Ωραίο φθινοπωρινό πρωί
Ο ποιητής Γιώργος Σεφέρης (1900-1971), όπως είναι γνωστό, αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη νομική στο Παρίσι και το Λονδίνο, διορίστηκε ως διπλωματικός ακόλουθος του Υπουργείου των Εξωτερικών. Την περίοδο από Φθινόπωρο του 1936 έως το Φθινόπωρο του 1937 υπηρετεί ως Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στην Κορυτσά της Αλβανίας. Εκεί θα γράψει το ποίημά του "Ωραίο φθινοπωρινό πρωί".
Ο Γιώργος Σεφέρης στο μπαλκόνι του νεοκλασικού κτιρίου όπου στεγαζόταν το προξενείο και η προξενική κατοικία στην Κορυτσά.
Το νεοκλασικό κτίριο του ελληνικού προξενείου της Κορυτσάς όπου έμεινε ο Σεφέρης το 1936-1937. Εδώ έγραψε και το ποίημα "Ωραίο φθινοπωρινό πρωί".
Ὡραῖο φθινοπωρινὸ πρωί
γιὰ τὴν κυρία Ντονογκά
Νὰ ποὺ μ᾿ ἀρέσουν ἐπὶ τέλους αὐτὰ τὰ βουνὰ μ᾿ αὐτὸ τὸ φῶς
μὲ δέρμα ρυτιδωμένο σὰν τὴν κοιλιὰ τοῦ ἐλέφαντα
ὅταν τὰ μάτια του στενεύουν ἀπ᾿ τὰ χρόνια.
Νὰ ποὺ μ᾿ ἀρέσουν αὐτὲς οἱ λεῦκες, δὲν εἶναι πολλὲς
σηκώνοντας τοὺς ὤμους μέσα στὸν ἥλιο.
Οἱ ἀψηλοὶ γκέγκηδες οἱ κοντοὶ τόσκηδες
τὸ καλοκαίρι μὲ τὰ δρεπάνια καὶ τὸ χειμώνα μὲ τὰ τσεκούρια
κι ὅλο τὰ ἴδια ξανὰ καὶ ξανά, ἴδιες κινήσεις
στὰ ἴδια σώματα κόπηκε ἡ μονοτονία.
Σκηνή από το παζάρι της Κορυτσάς. 1937. Φωτογραφία του Γιώργου Σεφέρη. Ο Σεφέρης φωτογράφισε σκηνές της καθημερινότητας από τη ζωή των κατοίκων της Κορυτσάς. Ήταν δεινός ερασιτέχνης φωτογράφος, λάτρης της ασπρόμαυρης φωτογραφίας. Οι φωτογραφίες του από τα διάφορα ταξίδια του έχουν δημοσιευτεί.
Σκηνή από το παζάρι της Κορυτσάς. 1937. Φωτογραφία του Γιώργου Σεφέρη.
Σκηνή από το παζάρι της Κορυτσάς. 1937. Φωτογραφία του Γιώργου Σεφέρη.
Τί λέει ὁ Μουεζίνης στὴν ἄκρη τοῦ μιναρέ; γιὰ πρόσεξε
Ἔσκυψε ν᾿ ἀγκαλιάσει μία ξανθὴ κούκλα στὸ πλαϊνὸ μπαλκόνι.
Αὐτὴ ἀνεμίζει δυὸ ρόδινα χεράκια στὸν οὐρανὸ
δὲν παραδέχεται νὰ τὴ βιάζουν
Ὡστόσο γέρνει ὁ μιναρὲς καὶ τὸ μπαλκόνι σὰν τὸν πύργο τῆς Πίζας
ἀκοῦς μονάχα ψιθυρίσματα, δὲν εἶναι τὰ φύλλα μήτε τὸ νερὸ
«ἀλλάχ! ἀλλάχ!» δὲν εἶναι μήτε τ᾿ ἀγεράκι, παράξενη προσευχὴ
ἕνας κόκορας λάλησε, πρέπει νά᾿ ναι ξανθὸς
ὢ ψυχὴ ἐρωτευμένη ποὺ πέταξες στὰ ὕψη!
Σκηνή από το παζάρι της Κορυτσάς. 1937. Φωτογραφία του Γιώργου Σεφέρη.
Νὰ ποὺ μ᾿ ἀρέσουν ἐπὶ τέλους αὐτὰ τὰ βουνά, ἔτσι κουλουριασμένα
τὸ γερασμένο κοπάδι τριγύρω μου μ᾿ αὐτὲς τὶς ρυτίδες
σκέφτηκε κανεὶς νὰ πεῖ τὴ μοίρα ἑνὸς βουνοῦ ὅπως κοιτάζει μία παλάμη
σκέφτηκε κανείς;...
Ὢ ἐκείνη ἡ ἐπίμονη σκέψη
κλεισμένη σ᾿ ἕνα κουτὶ ἀδειανό, θεληματικὴ
χτυπώντας ἀδιάκοπα τὸ χαρτόνι, ὅλη τὴ νύχτα
σὰν ποντικὸς ποὺ ροκανίζει τὸ πάτωμα.
Κορυτσά. 1937. Φωτογραφία του Γιώργου Σεφέρη.
Κόπηκε ἡ μονοτονία, ὦ ἐσὺ ποὺ πέταξες στὰ ὕψη
νὰ ποὺ μ᾿ ἀρέσει
κι αὐτὸ τὸ βουβάλι τοῦ μακεδονίτικου κάμπου τόσο ὑπομονετικὸ
τόσο ἀβίαστο, σὰ νὰ τὸ ξέρει πὼς δὲν φτάνει κανεὶς πουθενὰ
θυμίζει τ᾿ ἀγέρωχο κεφάλι τοῦ πολεμόχαρου Βερκινγετόριξ
Tel qu᾿en lui-même enfin l᾿éternité le change.
Κορυτσὰ 1937
Ο Γιώργος Σεφέρης στις σκάλες του προξενείου της Κορυτσάς. 1937.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου