Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Τρίτη 7 Μαΐου 2013

Παπαρούνες. Πίνακες του Robert William Vonnoh

H Άνοιξη στη ζωγραφική. 
Πίνακες με παπαρούνες του Robert Vonnoh

   Είναι η εποχή των αγρών με ανθισμένα πολύχρωμα αγριολούλουδα. Λιβάδια όπου κυριαρχεί το κόκκινο χρώμα της παπαρούνας. Ιδού, λοιπόν, κάποιοι πίνακες του Αμερικανού ζωγράφου Robert William Vonnoh (1858-1933) με ανθισμένες παπαρούνες!
     O Vonnoh θεωρείται ως ο κύριος εισηγητής του ιμπρεσιονισμού στην αμερικανική ζωγραφική. Έφερε τον ιμπρεσιονισμό στις Η.Π.Α. τόσο ως ζωγράφος με τα έργα που ζωγράφισε, όσο και ως καθηγητής της Σχολής Καλών Τεχνών με τη διδασκαλία του στη Βοστόνη και τη Φιλαδέλφεια. Τα θέματα των ανθισμένων λιβαδιών, όπως είναι γνωστό, ήταν από τα αγαπημένα των ιμπρεσιονιστών που συνήθιζαν να πειραματίζονται με την απόδοση των χρωματικών "εντυπώσεων" και του φωτός στην ύπαιθρο. Η αντίθεση του κόκκινου της παπαρούνας με το πράσινο και το κίτρινο ήταν από τους πιο συναρπαστικούς πειραματισμούς στη ζωγραφική τους. Ο Vonnoh μελέτησε το γαλλικό ιμπρεσιονισμό από κοντά και γοητεύτηκε από τις αισθητικές του αναζητήσεις, μένοντας πιστός στις αρχές και τα θέματά του, ακόμα και όταν αυτός άρχισε να θεωρείται "ξεπερασμένος" και "παλαιομοδίτικος" για την τέχνη. Ο ίδιος είχε παρακολουθήσει μαθήματα στην Aκαδημία Julian στο Παρίσι το 1880, ενώ την περίοδο 1886-1891 έζησε στη Γαλλία όπου και βρέθηκε στον κύκλο των Γάλλων ιμπρεσιονιστών. Η επιρροή του Cl. Monet στα έργα του Vonnoh που απεικονίζουν πολύχρωμα λιβάδια με φωτεινές παπαρούνες είναι εμφανής.

R. W. Vonnoh, Παπαρούνες στη Γαλλία. 1888. Terra Foundation of Art.

R. W. Vonnoh, Το κορίτσι με τις παπαρούνες. 1888. Ιδιωτική Συλλογή

R. W. Vonnoh, Παπαρούνες. 1888. Indianapolis Museum of Art.

R. W. Vonnoh, Παπαρούνες ή Τα λιβάδια στη Φλάνδρα όπου κοιμώνται οι στρατιώτες και μεγαλώνουν οι παπαρούνες. 1890.

R. W. Vonnoh, Παπαρούνες. 1894. Ιδιωτική Συλλογή.

http://www.imamuseum.org/collections/artwork/poppies-vonnoh-robert-william
http://www.the-athenaeum.org/art/list.php?m=a&s=du&aid=433
http://72.9.254.50/view/objects/asitem/People$0040376/1?t:state:flow=1d26fa6b-2465-448d-afad-4781b6bc7072
http://www.butlerartcollection.com/searchresults.php?buttonName=&artistName=&titleOfWork=flanders+field&theme=1&movement=1&collectionType=1&searchResultStyle=textAndImages
http://www.butlerart.com/pc_book/pages/robert_vonnoh_1858.htm


1 σχόλιο:

  1. Αγαπητή Κυρία Αγγελοπούλου,
    www.karavakimou.blogspot.gr είναι το μικρό μου blog
    Όταν βρείτε χρόνο και επιθυμείτε εκεί θα με βρείτε.
    Φιλικά
    Ιωάννα Κιούση

    ΑπάντησηΔιαγραφή