Γιώργος Σαραντάρης, θέλω συντροφιά τα μάτια σου
Γνωρίζετε ότι αγαπώ πολύ την ποίηση του Γιώργου Σαραντάρη. Ιδού, λοιπόν, ένα ακόμα ποίημα του.
Θέλω συντροφιά τα μάτια σου
Μαλακά που ανοιγοκλείνουν
Το μυστικό της ημέρας
Κάποτε μου φίλεψαν ένα σώμα ένα φως
Τώρα στερούνται τη χλόη και τον αγέρα
Τα χείλη και την καρδιά
Μα μου αρέσει ο αφρός
Η συγκομιδή των αισθημάτων
Σ' ένα βουβό ουρανό.
Alexander Mark Rossi (1940-1916), Αναμονή. Ιδιωτική Συλλογή.
Βλ. Γιώργος Σαραντάρης, Ποιήματα, εκδ. Ζήτρος, Θεσσαλονίκη 1998, σ. 239.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου