Άννα Αγγελοπούλου: Έμιλυ Ντίκινσον: ακόμα ένα ποίημα

Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.

Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...

Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;

Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...

Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.

Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!

Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011

Έμιλυ Ντίκινσον: ακόμα ένα ποίημα

Ακόμα ένα ποίημα της Έμιλυ Ντίκινσον

διακρίνεται για λεπτό χιούμορ, μια παιγνιώδη διάθεση και ανεπαίσθητη ειρωνεία, θα έλεγα, που καλύπτει, αλλά και ταύτοχρονα αφήνει να διαφανεί η θλίψη και η μελαγχολία της ποιήτριας

Δυο πεταλούδες βγήκαν μες στο μεσημέρι

και στριφογύρισαν πάνω στο αυλάκι

Έπειτα ολόισα πέταξαν μες στο διάστημα

ξαπόστασαν σε μιαν αχτίδα και μετά

φύγαν μαζί πάνω από μια θάλασσα ολόλαμπρη

Μ' όλο που ως σήμερα, σε κανένα λιμάνι

δεν αναφέρθηκεν η άφιξή τους

Αν χαιρετίσθηκαν μ' ένα ξένο πουλί

αν διασταυρώθηκαν με πλοίο ή φρεγάτα

Κανείς ως τώρα, δε μούστειλε μήνυμα.

Ντίκινσον, επιλογή από το έργο της, μετάφραση Μελισσάνθης, εκδ. Η Μικρή Εγνατία, Θεσσαλονίκη 1980.

Χειρόγραφο της Έμιλυ Ντίκινσον. 1860. Ανήκει στη συλλογή της Βιβλιοθήκης Houghton.
Στην πρώτη σειρά διαβάζουμε τη φράση "baffled for just a day or two".

Βλ.
http://hcl.harvard.edu/libraries/houghton/collections/modern/dickinson.cfm#related