Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

Kάσπαρ Νταβίντ Φρίντριχ, Γυναίκα στην παραλία

Kάσπαρ Νταβίντ Φρίντριχ, Γυναίκα στην παραλία του Ρίγκεν

   Είναι ένας από τους αγαπημένους μου πίνακες του Γερμανού ζωγράφου του ρομαντισμού Κάσπαρ Νταβίντ Φρίντριχ  (1774-1835). 
 Απεικονίζει μια γυναικεία μορφή, ντυμένη στα κόκκινα, να κάθεται στην παραλία και να ατενίζει πέρα μακριά τα ιστιοφόρα καράβια.  Ο Φρίντριχ έχει ζωγραφίσει πολλούς πίνακες με παρόμοιες φιγούρες ανδρών ή γυναικών, που έχουν γυρισμένη την πλάτη τους στο κοινό και ατενίζουν ένα φυσικό τοπίο. Είναι οι μορφές αυτές σύμβολα του αγεφύρωτου χάσματος ανάμεσα στη φύση και τον άνθρωπο ή μήπως αντίθετα της βαθύτερης ένωσής τους. Είμαστε τελικά θεατές απορροφημένοι στην ενατένιση του αχανούς και του άπειρου;

Πάντως οι μοναχικές μορφές του Φρίντριχ δίνουν την εντύπωση ότι δεν είναι ποτέ μέσα στο τοπίο που απεικονίζεται, ότι είναι εντελώς ξεχωριστές από αυτό, ότι είναι στοχαστικοί θεατές του μυστηρίου...και εμείς γινόμαστε θεατές των θεατών.

Κάσπαρ Νταβίντ Φρίντριχ, Γυναίκα στην παραλία του Ρίγκεν, 1818. Βρίσκεται στο Ίδρυμα Oscar Reinhart am Stadtgarten στην πόλη Winterthur (Βίντερτουρ), 
στο ελβετικό καντόνι της Ζυρίχης.

Λένε ότι η γυναικεία μορφή είναι η σύζυγος του Φρίντριχ, η Καρολίνε, που έχει απεικονίσει αρκετές φορές στους πίνακές του. Ο καλλιτέχνης παντρεύτηκε την Καρολίνε το 1818 και αμέσως μετά το γάμο το ζεύγος ταξίδεψε στην Πομερανία από όπου καταγόταν ο Φρίντριχ. Το Ρίγκεν είναι νησί στη γερμανική Πομερανία. Ο Φρίντριχ έχει ζωγραφίσει και άλλες σκηνές από αυτό το γαμήλιο ταξίδι.
Τα καράβια, που ατενίζει η Καρολίνε, ίσως συμβολίζουν το ταξίδι από την επίγεια ζωή στην ουράνια ή απλά το "άγνωστο" ταξίδι που έχει αρχίσει το ζευγάρι στην κοινή του ζωή. Ένα ταξίδι που εύχεται να κρατήσει αιώνια...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου