Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2013

Το Φθινόπωρο στη ζωγραφική: πίνακες του George Henry Boughton

Γυναίκες σε φθινοπωρινά τοπία. Πίνακες του George Henry Boughton

    Καθώς προχωρά ο Οκτώβριος, εισέρχεται όλο και περισσότερο στη ζωή μας η γλυκιά μοναξιά του Φθινόπωρου. Εποχή για αυτοσυγκέντρωση και περισυλλογή. Εποχή για εσωτερική αναζήτηση και στοχασμό. Ο καιρός κρυώνει, η θερμοκρασία πέφτει και πρέπει να αποφασίσουμε σιγά σιγά να αφήσουμε τα καλοκαιρινά μας ρούχα. Τα χρώματα στη φύση αλλάζουν, οι ακτίνες του ήλιου χάνουν τη δύναμή τους, ο φωτισμός της ημέρας γίνεται πιο απαλός και αχνός, το σκοτάδι της νύχτας έρχεται πιο γρήγορα και είναι πιο πυκνό. Θυμάμαι πίνακες του Αγγλοαμερικανού ζωγράφου George Henry Boughton (1833-1905) που απεικονίζουν γυναικείες μορφές σε φθινοπωρινά τοπία.
     Μια νεαρή, κομψά ντυμένη γυναίκα, έχει σταματήσει από το περίπατό της στο εξοχικό μονοπάτι και μοιάζει να κοιτάζει τα φύλλα των δένδρων που πέφτουν. Κρατά ένα ανοιχτό βιβλίο. Περίπατος στη φθινοπωρινή εξοχή και διάβασμα! Ο Boughton απεικονίζει με δεξιοτεχνία την κάθε λεπτομέρεια της γυναικείας ενδυμασίας και τα αξεσουάρ που τη συνοδεύουν. Τα περίτεχνα γοβάκια που πατούν στα πεσμένα φθινοπωρινά φύλλα του μονοπατιού, το χαριτωμένο τσαντάκι που κρέμεται από το ένα χέρι, τα φιογκάκια της ζακέτας, το κάλυμμα του κεφαλιού. 

G. Henry Boughton, Φθινόπωρο. Ιδιωτική Συλλογή.

   Μια, επίσης, κομψή γυναικεία μορφή στέκεται μόνη της στον κήπο, καθώς απλώνεται σιγά σιγά το σκοτάδι του φθινοπωρινού σούρουπου. Οι λεπτομέρειες της ενδυμασίας της δίνονται  για ακόμη μια φορά με δεξιοτεχνία.

G. Henry Boughton, Φθινόπωρο. Ιδιωτική Συλλογή.

    Μια πενταμελής γυναικεία συντροφιά έχει βγει περίπατο στον κήπο δίπλα στην παραλία. Κάθονται να ξεκουραστούν στο μαρμάρινο παγκάκι και είναι φανερό πως κρυώνουν. Η μέρα είναι σκοτεινή και υγρή. Γύρω από τη μεγαλύτερη γυναίκα, που ίσως είναι η μητέρα, έχουν μαζευτεί για να ζεσταθούν δύο νεαρές κοπέλες (η μία μεγαλύτερη από την άλλη), ενώ ένα κοριτσάκι στέκεται όρθιο. Η μητέρα κρατά το μικρότερο παιδί στην αγκαλιά της. Όλες, μικρές και μεγάλες, κομψά ντυμένες, φορούν καπέλα και γάντια. Tα πρόσωπά τους διακρίνονται για τη σοβαρή έκφραση και την ανεπαίσθητη μελαγχολία. Ο θεατής αισθάνεται το φθινοπωρινό υγρό κρύο να τις διαπερνά... Πίσω τους διακρίνουμε τη σκοτεινή θάλασσα.

G. Henry Boughton, Φθινόπωρο στη θάλασσα. 1878. Ιδιωτική Συλλογή.

   Ο George Henry Boughton (1833-1905) έχει ζωγραφίσει αρκετές σκηνές με γυναίκες στην εξοχή σε διάφορες εποχές του χρόνου. Γεννημένος στο Norwich της Αγγλίας σε αγροτική οικογένεια ακολούθησε σε πολύ μικρή ηλικία τους γονείς του που μετανάστευσαν στις Η.Π.Α. όπου και μεγάλωσε στο Albany της Ν. Υόρκης. Ξεκίνησε ως αυτοδίδακτος ζωγράφος κυρίως τοπίων και επηρεάστηκε από τους καλλιτέχνες της αμερικανικής Hudson River Σχολής. Έχοντας κερδίσει μια υποτροφία, πήγε για 6 μήνες να μελετήσει ζωγραφική στην Αγγλία. Επέστρεψε στις Η.Π.Α. και συνέχισε να εκθέτει έργα του κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1850 στη Ν. Υόρκη και την Ουάσινγκτον. Στη συνέχεια έφυγε και πάλι για την Ευρώπη και από το 1859 έως το 1861 σπούδασε ζωγραφική στη Γαλλία. Το 1861 εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο και άρχισε να γίνεται γνωστός για το έργο του. Εκτός από πίνακες ζωγραφικής, εικονογράφησε και διάφορα βιβλία Αμερικανών κυρίως συγγραφέων.


G. Henry Boughton, Καλό δρόμο! Προσκυνητές ξεκινούν για το Καντέρμπουρυ. 1874. Μουσείο του Βαν Γκογκ. Άμστερνταμ. 

Ο πίνακας αυτός προκάλεσε εντύπωση στο κοινό και τους κριτικούς, όταν το 1874 εκτέθηκε στη Βασιλική Ακαδημία Τέχνης στο Λονδίνο. Ο Βαν Γκογκ είχε δει τον πίνακα και στην αλληλογραφία του έκανε θετικά σχόλια για το έργο του Boughton.

2 σχόλια:

  1. Ο πρώτος πίνακας συγκλονιστικός! Χαίρομαι να διαβάζω και τον τρόπο που "ντύνεις" την τέχνη, μέσα από τον γραπτό σου λόγο! Καλό βράδυ! Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πράγματι είναι υπέροχος ο πρώτος πίνακας...και σ᾽εμένα αρέσει πολύ. Ευχαριστώ για το σχόλιο σου.
      Σε φιλώ
      Άννα

      Διαγραφή