Άννα Αγγελοπούλου: Αμερικανικός ιμπρεσιονισμός. Πίνακες του Edward Cucuel

Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.

Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...

Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;

Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...

Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.

Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!

Κυριακή 31 Αυγούστου 2014

Αμερικανικός ιμπρεσιονισμός. Πίνακες του Edward Cucuel

To καλοκαίρι στη ζωγραφική. Πίνακες του Edward Cucuel

Τελευταίες ημέρες του Αυγούστου! Επιμένω, όμως, ότι ακόμα δεν ήρθε το τέλος του καλοκαιριού. Για αυτό, συνεχίζω με "καλοκαιρινές" εικόνες του αμερικανικού ιμπρεσιονισμού. Αυτή τη φορά σας παρουσιάζω πίνακες του Αμερικανού γερμανικής καταγωγής Edward Cucuel (1875-1954), ο οποίος γεννήθηκε στο Σαν Φραντσίσκο και πέθανε στην Πασαντένα της Καλιφόρνιας, αφού έζησε πολλά χρόνια στην Ευρώπη και κυρίως στη Γερμανία από την οποία έφυγε το 1939 λόγω της ανόδου του ναζισμού.

Βίος περιπετειώδης του Cucuel. Γιος ενός Γερμανού εκδότη εφημερίδας που είχε εγκατασταθεί στο Σαν Φραντσίσκο, ο Cucuel πήγε στο Παρίσι για να συνεχίσει τις σπουδές του στη ζωγραφική. Παρακολούθησε στην Ακαδημία Julian και την Ακαδημία Καλών Τεχνών όπου είχε καθηγητή τον Jean L. Gerome. Επέστρεψε για λίγο στις Η.Π.Α., αλλά ξαναγύρισε στην Ευρώπη, στη Γαλλία και την Ιταλία για να μελετήσει από κοντά τους "παλιούς δασκάλους" της Αναγέννησης. Γύρω στα 1899 κατέληξε στην πατρίδα του πατέρα του τη Γερμανία, αρχικά στο Βερολίνο και τη Λειψία. Ως ρεπόρτερ εφημερίδας ταξίδεψε στην Ιαπωνία, την Κίνα και τη Σρι Λάνκα. Στη συνέχεια, το 1907, εγκαταστάθηκε στο Μόναχο, ενώ αργότερα ζωγράφιζε στη Λίμνη του Αmmer. Τέλος, είχε studio στο Μόναχο και το Starnberg, ενώ την περίοδο 1928-1939 ζούσε μεταξύ Γερμανίας και Ν. Υόρκης. Η έναρξη του Β Παγκοσμίου Πολέμου τον ανάγκασε να εγκαταλείψει για πάντα τη Γερμανία και να εγκατασταθεί στην Καλιφόρνια όπου και πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του.
Ο Cucuel συνήθιζε να ζωγραφίζει με ιμπρεσιονιστικές πινελιές γυναικείες μορφές σε ανοιχτούς χώρους, σε τοπία της εξοχής. Πρόκειται για πραγματικά ειδυλλιακές εικόνες με ονειρική ατμόσφαιρα... Τα περισσότερα έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές.