Άννα Αγγελοπούλου: Το καλοκαίρι στη ζωγραφική. Οι λουόμενοι του James Mcneil Whistler

Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.

Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...

Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;

Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...

Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.

Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!

Τετάρτη 20 Αυγούστου 2014

Το καλοκαίρι στη ζωγραφική. Οι λουόμενοι του James Mcneil Whistler

Σκηνή στην παραλία.

Με γκριζογάλανα και ασημί χρώματα, που αποπνέουν ονειρική ατμόσφαιρα, ο Αμερικανός ζωγράφος James Mcneil Whistler (1834-1903), απεικονίζει την "εντύπωση" μιας σκηνής από την παραλία. Τα κύματα της θάλασσας, τα λευκά πανιά του καραβιού στο βάθος και οι φιγούρες των λουόμενων είναι οι λεπτομέρειες που συνθέτουν την εικόνα. Οι ανώνυμες μικρές φιγούρες κολυμβούν στη θάλασσα, περπατούν στην παραλία, ξαπλώνουν στην αμμουδιά, μια γυναίκα κρατά ομπρέλα... Οι απρόσωπες μορφές και η μη σαφήνεια των κινήσεων τους δημιουργούν διάθεση μυστηρίου. Ο Whistler εντυπώνει τις σκιες του φωτός με αριστοτεχνικό τρόπο και σαγηνεύει το βλέμμα του θεατή που αναζητά να διεισδύσει στη σκηνή και να διακρίνει τις κινήσεις των μορφών...