Άννα Αγγελοπούλου: Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγο

Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.

Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...

Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;

Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...

Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.

Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!

Κυριακή 31 Αυγούστου 2014

Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγο

Το Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγο (The Art Institute of Chicago) θεωρείται το δεύτερο μεγάλο εγκυκλοπαιδικό Μουσείο Τέχνης στις Η.Π.Α. ύστερα από το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Ν. Υόρκης. Σήμερα στεγάζεται σ' ένα εντυπωσιακό νεοκλασικό κτίριο στο Πάρκο Grant δίπλα στη Λίμνη του Μίτσιγκαν.

Το κεντρικό κτίριο του Ινστιτούτου Τέχνης του Σικάγο.

Η ιστορία του αρχίζει από την Ακαδημία Σχεδίου, η οποία μετεξελίχθηκε σε Ακαδημία των Καλών Τεχνών, και την Πινακοθήκη που ιδρύθηκαν το 1866 από μία ομάδα καλλιτεχνών στο Σικάγο. Στα 1882 η Ακαδημία Καλών Τεχνών του Σικάγο άλλαξε το όνομα σε Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγο. Το 1893, με αφορμή τη Διεθνή Έκθεση του Σικάγο (1892-1893), το Ινστιτούτο εγκαταστάθηκε στο κτίριο στο οποίο στεγάζεται μέχρι σήμερα, στο Πάρκο Grant.

Στις συλλογές του Ινστιτούτου συμπεριλαμβάνονται εκθέματα από την αρχαία ευρωπαϊκή (αρχαία ελληνική, ελληνιστική, ρωμαϊκή), τη βυζαντινή, αναγεννησιακή, νεότερη και μοντέρνα τέχνη, καθώς και από την αφρικανική, ασιατική, αμερικανική τέχνη. Φημισμένες είναι οι συλλογές του από πίνακες ζωγραφικής της ευρωπαϊκής και αμερικανικής τέχνης και αξίζει να σημειωθεί ότι το Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγο κατέχει μία από τις πιο πλούσιες συλλογές ιμπρεσιονιστών και μεταϊμπρεσιονιστών ζωγράφων.

Σας παρουσιάζω κάποιους από τους αγαπημένους μου πίνακες που είχα την τύχη να δω κατά την επίσκεψή μου στο Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγο φέτος τον Αύγουστο...και θα ξεκινήσω από δύο πίνακες του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου...γιατί πάντα ο El Greco συγκινεί...

Δομήνικος Θεοτοκόπουλος (El Greco), O Άγιος Μαρτίνος και ο ζητιάνος. 1897-1600.

Δομήνικος Θεοτοκόπουλος (El Greco), Η Ανάληψη της Θεοτόκου. 1577-79.

Συνεχίζω με έργα του Winslow Homer, ενός από τους πιο σημαντικούς Αμερικανούς ζωγράφους του 19ου αιώνα.

Winslow Homer, Σκηνή κροκέ. 1866.

Winslow Homer, Άνθη ροδακινιάς. 1878.

J. MacNeill Whistler, Νυκτερινό. Μπλε και χρυσός. Τα νερά του Σαουθάμπτον. 1872.

Το έργο της Αμερικανίδας Mary Cassat θεωρείται από τα πιο αντιπροσωπευτικά του Αμερικανικού ιμπρεσιονισμού.

Mary Cassat, Στη βεράντα. 1878-79.

Mary Cassat, Το μπάνιο του μωρού. 1893. Ένα από τα πιο δημοφιλή έργα του Ινστιτούτου.

Berthe Morisot, Γυναίκα στην τουαλέτα. 1875-1880. Αγαπώ πολύ αυτόν τον πίνακα της Berthe Morisot.

G. Gaillebotte, Δρόμος του Παρισιού. Βροχερή ημέρα. 1877. Aπό τα πιο δημοφιλή έργα του Ινστιτούτου.

Ed. Manet, Γυναίκα που διαβάζει. 1879-1880.

G. Seurat, Κυριακή στη Μεγάλη Jatte. 1884. Ίσως το πιο εμβληματικό έργο του ποϊνταγιστή Seurat βρίσκεται στο Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγο.

Aug. Renoir, Οι δύο αδελφές. 1881.

Edgar Degas, Το καπελάδικο. 1879-1886. Από τα αγαπημένα μου έργα.

Edgar Degas, Τραγουδίστρια του καφέ. 1879.

Cl. Monet, Περίπατος στο ύψωμα της Pourville. 1882. Πάνω από 30 έργα του Monet συμπεριλαμβάνονται στη συλλογή του Ινστιτούτου.

Cl. Monet, Θημωνιές (Τέλος Καλοκαιριού). 1890-91. Από τα 26 περίπου έργα του Μονέ με θέμα θημωνιές, τα πέντε βρίσκονται στο Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγο.

V. Van Gogh, Το κίτρινο υπνοδωμάτιο. 1889. Από τα τρία έργα του Βαν Γκογκ με το ίδιο θέμα το ένα βρίσκεται στο Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγο.

Ηenri Toulouse Lautrec, Στο Μουλέν Ρουζ. 1895.

Henri Matisse, Λουόμενοι στο ποτάμι. 1909-1917.

Pablo Picasso, Ο γέρος κιθαριστής. 1903-1904. Ένα από τα αριστουργήματα του Πικάσο.

Pablo Picasso, Μητέρα και παιδί. 1921.

Pablo Picasso, Η κόκκινη πολυθρόνα. 1931.

Frank Weston Benson, Βροχερή ημέρα. 1906. Αγαπημένος μου πίνακας, του Αμερικανού ιμπρεσιονιστή Frank Benson. Μια βροχερή ημέρα η γυναίκα διαβάζει, καθισμένη αναπαυτικά στην πολυθρόνα μπροστά στο τζάκι...

J. Singer Sargent, Συντριβάνι. Βίλα Torlonia. Frascati. Ιταλία. 1907.

Grand Wood, Αμερικανικό Γοτθικό. 1930. Από τα πιο δημοφιλή έργα του Ινστιτούτου. Προσελκύει πολλούς θεατές, κυρίως Αμερικανούς.

Ed. Hopper, Τα νυχτοπούλια. 1942. Και αφήνω τελευταίο ένα από τα πιο αγαπημένα μου έργα. Η απομόνωση και η μοναξιά των ανθρώπων στα μεγάλα αστικά κέντρα.

http://www.artic.edu/aic/collections/
http://en.wikipedia.org/wiki/Art_Institute_of_Chicago