Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Παρασκευή 13 Μαρτίου 2015

Γυναίκες στο θέατρο. Πίνακες του Ρενουάρ

Στο θέατρο

    Γυναικείες καλοντυμένες, κομψές μορφές στα θεωρεία γαλλικών θεάτρων στα τέλη του 19ου αιώνα απεικονίζουν οι παρακάτω πίνακες του κορυφαίου Γάλλου ιμπρεσιονιστή ζωγράφου Πιέρ Ογκύστ Ρενουάρ (1849-1911). Ας αρχίσω με το πορτρέτο μίας νεαρής γυναίκας που κοιτάζει με έντονο βλέμμα κατά πρόσωπο το κοινό. Δίπλα και λίγο πιο πίσω από αυτή κάθεται ένας καλοντυμένος άνδρας που κοιτάζει με κυάλια.

Pierre Auguste Renoir, Στο θεωρείο. 1874. Πινακοθήκη  Ιδρύματος Courtauld. Λονδίνο.

   Ένας αγαπημένος μου πίνακας με ονειρική ατμόσφαιρα είναι ο παρακάτω. Βλέπουμε μία νεαρή κοπέλα να κοιτάζει με σοβαρότητα από το θεωρείο της. Κρατά ένα μπουκέτο λουλούδια. Είναι έτοιμη να "μαγέψει" με την αισθαντική παρουσία της και να "μαγευτεί" από την παράσταση. Ο τίτλος του έργου "στο θέατρο" ή "η πρώτη έξοδος", προφανώς, γιατί είναι η πρώτη δημόσια εμφάνιση της νεαρής κοπέλας. Με ιμπρεσιονιστικές πινελιές ο Ρενουάρ αποδίδει το πλήθος των θεατών στην πλατεία του θεάτρου.
  
Pierre Auguste Renoir,  Στο θέατρο ή η πρώτη έξοδος. 1877. Eθνική Πινακοθήκη. Λονδίνο.

   Δύο κυρίες με τα μαύρα καπέλα τους παρακολουθούν με προσήλωση από το θεωρείο τους. …Σκέφτομαι ότι ένα μαγικό ταξίδι είναι ο κόσμος του θεάτρου, ένα ταξίδι σε κόσμους ονειρικούς μίας απατηλής πραγματικότητας που οι θεατές γνωρίζουν ότι δεν είναι αληθινή.

Pierre Auguste Renoir, Στο θέατρο. To θεωρείο. 1894. Ιδιωτική Συλλογή.

   Η παράσταση δεν έχει αρχίσει ακόμα ή είναι διάλειμμα. Στο θεωρείο η κυρία με το πράσινο φόρεμα έχει γυρίσει την πλάτη της στο κοινό και μάλλον συνομιλεί με τον κύριο.

Pierre Auguste Renoir, Στο θεωρείο του θεάτρου Βαριετέ. 1898. Ιδιωτική Συλλογή.

2 σχόλια:

  1. Υπέροχος ο Ρενουάρ σε όλους τους πίνακες.


    ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ

    Βαρέθηκα να βλέπω την σκηνή,
    και σήκωσα τα μάτια μου στα θεωρεία.
    Και μέσα σ΄ένα θεωρείο είδα σένα
    με την παράξενη εμορφιά σου και τα διεφθαρμένα νιάτα.
    Κι αμέσως γύρισαν στο νου μου πίσω
    όσα με είπανε το απόγευμα για σένα,
    κι η σκέψις και το σώμα μου συγκινηθήκαν.
    Κι ενώ κοίταζα γοητευμένος
    την κουρασμένη σου εμορφιά, τα κουρασμένα νιάτα,
    το ντύσιμό σου το εκλεκτικό,
    σε φανταζόμουν και σε εικόνιζα,
    καθώς με είπανε το απόγευμα για σένα.

    [Α55,1904 ] Κ.Π.ΚΑΦΑΒΗΣ

    Κρυμμένα ποιήματα[1877;-1923],
    φιλολογική επιμέλεια Γ.Π.Σαββίδη, Εκδόσεις ΄Ικαρος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή