Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2016

Από το Σεπτέμβριο στον Οκτώβριο. Ήλθε ο Οκτώβριος, ήλθε το Φθινόπωρο. Φθινοπωρινές εικόνες

Οκτώβριος. Το Φθινόπωρο ήλθε

Χθες ήταν ακόμα Σεπτέμβριος. Ήταν μία όμορφη γλυκιά Σεπτεμβριάτικη ηλιόλουστη ημέρα.

Edward Emerson Simmons, Απόγευμα του Σεπτεμβρίου. 1891. Iδιωτική Συλλογή. Ένα ηλιούλουστο απόγευμα του Σεπτεμβρίου στην εξοχή, διαβάζει με αφοσίωση το βιβλίο της.

Edmund Blair Leighton, Σεπτέμβριος. 1915. Στην εξοχή  δύο κοπέλες μαζεύουν μάλλον μήλα. 

George Harry, Ημέρα του Σεπτεμβρίου. 1935. Κοπέλες στην εξοχή.

...Σήμερα είναι Οκτώβριος. Η ημέρα είναι, όπως η χθεσινή, είναι ηλιόλουστη με λίγα συννεφάκια στον ουρανό.

Alfred Munnings,  Aπόγευμα Σεπτεμβρίου. Και το σημερινό απόγευμα του Οκτωβρίου θα είναι φωτεινό. 

Σε λίγο, όμως, τα φύλλα των δένδρων θα κιτρινίσουν και θα πέσουν στο έδαφος...

Γιατί, Οκτώβριος σημαίνει Φθινόπωρο!

V. Van Gogh, Φθινοπωρινά φύλλα στο έδαφος. 1877. Ιδιωτική Συλλογή.


     Τα απογεύματα του Οκτωβρίου φέρνουν μια γλυκιά μελαγχολία, ακόμα και στους ερωτευμένους...

Emile Friant. Oι ερωτευμένοι ή φθινοπωρινό απόγευμα. 1888. Μουσείο Καλών Τεχνών του Νανσύ.

James Tissot, Οκτώβριος. 1877.  Το χρώμα του μήνα Οκτωβρίου είναι το κιτρινο ή μάλλον το κιτρινοκόκκινο...

http://mban.nancy.fr/fr/collections/peintures/xixe.html
http://www.artrenewal.org/pages/artist.php?artistid=178
http://www.the-athenaeum.org/art/detail.php?ID=140203
https://en.wikipedia.org/wiki/Falling_Autumn_Leaves
Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες , , ,

2 σχόλια:

  1. Rosa Mund1 Οκτωβρίου 2016 στις 9:51 μ.μ.

    Αποστασία

    Το καλοκαίρι κύλησε πολύ γλυκά. Ξεχάσαμε
    την άσκηση του νου, τους δύσκολους καιρούς της εγκαρτέρησης,
    την καθαρή ανάμνηση δίχως επιστροφή ταχυδρομείου,
    την προσευχή γι’ αυτούς που ορίσανε τυραννικά τη σκέψη.

    Ωραία πέρασε το καλοκαίρι μας, η αισθηματική μουσική, τα γραμμόφωνα,
    τα πάρτυ στην ταράτσα της έπαυλης
    και μας κερνούσανε τα δυνατά λικέρ κι ύστερα έρχονταν
    οι αναπαυτικές σαιζ-λογκ κι ο εύκολος έρωτας
    και το φθινόπωρο θα βάραινε μονάχα σαν μια καινούργια αρχή.

    Ζήσαμε ένα εξαίσιο καλοκαίρι.
    Κι είναι ο Οκτώβρης ένας μήνας στρυφνός και παράξενος
    τώρα που έχουμε ξεμάθει πια την άσκηση
    και τη σπατάλη της θυσίας.

    ΝΙΚΟΣ ΑΛΕΞΗΣ ΑΣΛΑΝΟΓΛΟΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αννα Αγγελοπούλου2 Οκτωβρίου 2016 στις 10:13 π.μ.

    Υπέροχο! Καλό Οκτώβριο, Roza μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)