Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2016

Προτροπή. Ένα ποίημα της Λένας Παππά

Προτροπή  

     Θα συνεχίσω μ' ένα ακόμα ποίημα της Λένας Παππά...και θα σας προτρέψω με τους στίχους της...  

                                                         Λένας Παππά, Προτροπή



Φυλαχθεῖτε ἀπό τά ἑτοιμοπαράδοτα αἰσθήματα
τά προκατασκευασμένα λόγια
τά περιπλεγμένα νοήματα
τίς εὒκολες ὑποχωρήσεις
τίς αὐθόρμητες ἐξομολογήσεις
φυλαχθεῖτε ἀπό τίς παντός εἲδους συμβουλές
τίς σοφές κεφαλές
ἀπό τούς ἐμπειρογνώμονες
τούς ἐπιλήσμονες καί τούς ἀγνώμονες
ἀπό τ’ ἀδιέξοδα ὂνειρα
τίς ἀλλοπρόσαλλες μνῆμες τῆς νεότητος
τούς κραδαίνοντες ἀριθμούς προτεραιότητος
φυλαχθεῖτε, ἀντισταθεῖτε
στούς πόθους που ἀπαιτοῦν ἂμεση ἐκπλήρωση
στά κενά πού χρειάζονται συμπλήρωση
στά «Ὁπωσδήποτε»
«Ποτέ» καί «Πάντα»
στίς ὑποκλίσεις, στίς φιλοφρονήσεις
τίς γλυκερές τῶν πλησίον χειραψίες
τίς φανφάρες, τίς ἂνευ λόγου φωταψίες

Καί ἰδίως καί προπαντός ἀπό τόν ξένο καί δικό σας 
καλά κρυμμένο ἐντός ἐκτός
ἂγνωστο ἑαυτό σας.

Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες , ,

2 σχόλια:

  1. Rosa Mund14 Οκτωβρίου 2016 στις 10:51 π.μ.

    Εξαιρετική η Λένα Παππά. (Στην "Προτροπή" μου θύμισε λίγο Μιχάλη Κατσαρό.) Όσο την ψάχνω, τόσο ανακαλύπτω ότι μερικά από τα ποιήματά της είναι διαμάντια. Μάλλον πρέπει να ασχοληθώ περισσότερο μαζί της. Έχω την αίσθηση ότι η ποίησή της μου επιφυλάσσει εκπλήξεις.


    Κανείς

    Τό «Τώρα»
    πού έν ριπῆ ὀφθαλμοῦ γίνεται «Πρίν»
    ὃλοι τό κατοικοῦν μέ κάποιο φόβο
    καί κρέμονται ἀπ’ τό «Θά» το αίνιγματικό
    μή ὂντας σε θέση να εἰκάσουν
    τό παραμικρό.

    Ὂσο γιά τό «Μετά», μάταιος κόπος.
    νά ἐπέμβεις δέν ὑπάρχει τρόπος.
    Ἀποκυήματα ὃλα τῆς φαντασίας καί τῆς Λαχτάρας
    γιά συνέχεια –μιά ὁποιαδήποτε συνέχεια.

    Ἀφοῦ ἡ ἀναζήτησή μας ἒμεινε ἂγονη καί στείρα
    -τόσους αἰῶνες κρούοντας καί δέν ἂνοιξε
    καμμιά κλεισμένη θύρα
    οὒτε ἂλλος Λάζαρος μᾶς ἒγνεψε
    ἒστω ἀπό μακρυά
    πάρτο ἀπόφαση, ἂν μπορεῖς:

    Κανείς
    ὃσον ὡραῖος καί γενναῖος καί χαρισματικός
    και ἂν ὑπῆρξε στή ζωή του
    δέν πῆγε πέρα ἀπό τή στάχτη του.

    ΛΕΝΑ ΠΑΠΠΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αννα Αγγελοπούλου15 Οκτωβρίου 2016 στις 6:24 μ.μ.

    Συμφωνώ. Ούτε εγώ είχα διαβάσει συστηματικά ποίηση της Λένας Παππά. Τώρα όμως που σκύβω ξανά στα ποιήματά της, μου αρέσει όλο και περισσότερο. Μου αρέσει επίσης πολύ για τη σεμνή παρουσία της και τον ουσιαστικό της λόγο...Καλό Σαββατόβραδο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)