Πορτραίτα γυναικών με λουλούδια του Αμερικανού ιμπρεσιονιστή
Robert Lewis Reid
Εκπνέει ο Μάρτης ...και έρχεται ο Απρίλιος...Βρισκόμαστε στην καρδιά της Άνοιξης. Η μέρα μεγαλώνει κάθε μέρα και γίνεται πιο φωτεινή! Οι αχτίνες του ήλιου δυναμώνουν....Δέντρα σε ανθοφορία, λουλούδια παντού...Χρώματα και ευωδιές... Κύματα και δονήσεις. Η φύση αναγεννάται για ακόμη μία χρονιά...
Για αυτό, ας δούμε πίνακες του Αμερικανού ιμπρεσιονιστή ζωγράφου Robert Lewis Reid (1862-1929), που απεικονίζουν πορτρέτα γυναικών σε Ανοιξιάτικα τοπία...
Robert Lewis Reid, Γυναίκα στη βεράντα με λουλούδια. 1906. Σε περισυλλογή και περίσκεψη η γυναικεία μορφή αγγίζει την τεράστια γλάστρα. Πίσω της ένας κήπος όπου τα λουλούδια έχουν θεριέψει.
Σκέφτομαι ότι για όσους δεν έχουν τη δύναμη να "αναγεννηθούν" η Άνοιξη είναι "σκληρή" εποχή. Μας φέρνει αντιμέτωπους με την αδυναμία της "ανανέωσης", με την επίγνωση της αναπόφευκτης "γήρανσης"...μας αναστατώνει η Άνοιξη, μας αναταράσσει...ξυπνά επιθυμίες και πόθους... Είναι ένας αγώνας καθημερινός η Άνοιξη. Για αυτό, δεν πρέπει να μας βρει απροετοίμαστους, όπως λέει ο Γιάννης Ρίτσος.
Robert Lewis Reid, Κρίνοι. 1895-1900. Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης. Νέα Υόρκη.
“Η άνοιξη αυτή μας βρήκε όλους απροετοίμαστους
κι ανόρεξους ή αδιάφορους –
απροετοίμαστη κι η άνοιξη, σε κάθε της βήμα κοντοστέκεται
σαστίζει και σωπαίνει κάτω απ’ τα λίγα της δέντρα– δε ρωτάει.
Το φως επιστρέφει
απ’ το περσινό καλοκαίρι κατάκοπο κι αφηρημένο, απόμακρο,
παραξενεμένο απ’ την καινούρια του νεότητα…”
Γ. Ρίτσος, Οδηγός ασανσέρ, Κέδρος
Robert Lewis Reid, Το κίτρινο λουλούδι (ή η γυναίκα του καλλιτέχνη). 1908.
Robert Lewis Reid, Γυναίκα σε κήπο. 1900.
Robert Lewis Reid, Άνοιξη. 1906
Robert Lewis Reid, Κοπέλα με λουλούδια.
Robert Lewis Reid, Ανοιξιάτικο μπουκέτο.
Robert Lewis Reid, Άνοιξη. 1910.
Robert Lewis Reid, Νούφαρα. 1908.
Robert Lewis Reid, Το τρίο. 1898.
http://www.metmuseum.org/art/collection/search/11858
http://www.the-athenaeum.org/art/list.php?m=a&s=du&aid=1109
https://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Lewis_Reid
http://maherartgallery.blogspot.gr/2013/08/robert-lewis-reid-1862-1929.html
https://www.wikiart.org/en/robert-lewis-reid
https://itzikas.wordpress.com/2013/03/23/πες-το-με-ποίηση-5-πληγωμένη-άνοιξη/
http://www.the-athenaeum.org/art/list.php?m=a&s=du&aid=1109
https://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Lewis_Reid
http://maherartgallery.blogspot.gr/2013/08/robert-lewis-reid-1862-1929.html
https://www.wikiart.org/en/robert-lewis-reid
https://itzikas.wordpress.com/2013/03/23/πες-το-με-ποίηση-5-πληγωμένη-άνοιξη/
Α Ν Ο Ι Ξ Η
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάνω που λες πως όλα τέλειωσαν
κι αρχίζεις πια να συνηθίζεις στην ιδέα
κάποιο ανεπαίσθητο άρωμα σε παγιδεύει
και σκαλώνει το βλέμμα σου στο πρώτο κλαδί:
Μικρές, αυθάδεις, πεισματάρικες ελπίδες
βαλθήκανε να μπουμπουκιάζουν
και σε κοιτάζουν περιπαιχτικά
ανατρέποντας την τάξη των πραγμάτων.
Αμαλία Τσακνιά
Πολύ πολύ πολύ ωραίο!
Διαγραφή