Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

Πίνακες ζωγραφικής με θέμα το Φθινόπωρο: Β. Βαν Γκογκ, περπατώντας στο πάρκο με τα φύλλα να πέφτουν

Ένας ακόμα πίνακας με φθινοπωρινό θέμα του Ολλανδού ζωγράφου Βίνσεντ Βαν Γκογκ

   Στην αριστερή άκρη του πίνακα, ανάμεσα από το λαβύρινθο των κορμών και των  κλαδιών πανύψηλων δένδρων διακρίνεται μία σκουρόχρωμη ανθρώπινη φιγούρα να περπατάει στο μονοπάτι. Ένας μοναχικός περιπατητής βαδίζει ανάμεσα στα κίτρινα φύλλα που ο άνεμος στροβιλίζει γύρω του. Προφανώς, είναι Φθινόπωρο σ' ένα πάρκο...

Βίνσεντ Βαν Γκογκ, Ο κήπος του νοσοκομείου Αγ. Παύλος (Η πτώση των φύλλων). Οκτ. 1889. Βρίσκεται στο Μουσείο Βαν Γκογκ στο Άμστερνταμ (Van Gogh Museum-Amsterdam).

 Από το Μάιο του 1889 ο Βαν Γκογκ ζούσε στο ψυχιατρικό άσυλο του νοσοκομείο Αγ. Παύλος στο St. Remy όπου και παρέμεινε για ένα χρόνο. Η καλύτερη ψυχοθεραπεία για αυτόν ήταν βέβαια η ζωγραφική. Συχνά περνούσε τις ώρες του στο πάρκο δίπλα στο νοσοκομείο, ζωγραφίζοντας τη φύση στις διάφορες στιγμές και εποχές.  Μία από τις ζωγραφικές συνθέσεις του σ' αυτό το πάρκο είναι και ο παραπάνω πίνακας με το φθινοπωρινό μελαγχολικό θέμα. Ο ίδιος ονόμασε το έργο με τον τίτλο "η πτώση των φύλλων". Σε πρώτο πλάνο οι δύο κοκκινόχρωμοι κορμοί δένδρων, που χωρίζουν σε δύο κομμάτια τη σύνθεση, μαγνητίζουν το βλέμμα του θεατή και τον κατευθύνουν στη φιγούρα του μοναχικού περιπατητή....Οι διάσπαρτες παντού, σ' όλα τα σημεία κίτρινες πινελιές είναι τα φύλλα που πέφτουν και δίνουν στο τοπίο το φθινοπωρινό τόνο και θέμα...


http://www.vangoghmuseum.nl/vgm/index.jsp?page=4628&collection=1282&lang=en

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου