Άννα Αγγελοπούλου: Η Παναγία με τον Χριστό και την Αγία Άννα. Ένας πίνακας του Lucas Granach του Πρεσβύτερου

Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.

Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...

Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;

Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...

Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.

Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2014

Η Παναγία με τον Χριστό και την Αγία Άννα. Ένας πίνακας του Lucas Granach του Πρεσβύτερου

Είναι ένας πίνακας του Λούκας Κράναχ (Lucas Granch) του Πρεσβύτερου (1472-1553), ζωγράφου και χαράκτη της Γερμανικής Αναγέννησης. Απεικονίζει τρεις γενιές (Γιαγιά, Μητέρα, παιδί-εγγονός) και δύο μητέρες. Η σοβαρή και στοχαστική Άννα, μητέρα της Μαρίας, κρατά στην αγκαλιά της τον εγγονό της, το βρέφος Χριστό. Δίπλα της έχει ακουμπήσει και κοιτάζει με τρυφερότητα τον γιο της, η κόρη της Μαρία. Η γλυκύτατη οικογενειακή σκηνή απεικονίζεται σ' ένα υπερβατικό φυσικό τοπίο. Με σχεδόν αφηρημένες-μοντέρνες πινελιές ο Κράναχ σχεδιάζει δέντρα και ουρανό εν κινήσει. Το σύννεφο στην άκρη δεξιά πάνω από το χωριό με το μεσαιωνικό πύργο φαίνεται ως χορευτική οπτασία.