Άννα Αγγελοπούλου: Η Άνοιξη στη ζωγραφική: Cl. Monet, πασχαλιές

Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.

Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...

Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;

Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...

Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.

Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!

Πέμπτη 18 Απριλίου 2013

Η Άνοιξη στη ζωγραφική: Cl. Monet, πασχαλιές

Πίνακες με πασχαλιές του Cl. Monet

Είναι δύο πίνακες του Γάλλου ιμπρεσιονιστή ζωγράφου Κλ. Μονέ που απεικονίζουν ανθισμένες πασχαλιές. Ο Μονέ ζωγράφισε το ίδιο θέμα σε δύο παραλλαγές. Στον πρώτο πίνακα οι πασχαλιές φωτίζονται από το φως της λιακάδας μιας ηλιόλουστης ημέρας. Στο δεύτερο πίνακα η μέρα είναι συννεφιασμένη. Ο προσεκτικός θεατής παρατηρεί ότι στο γρασίδι κάτω από τις πασχαλιές κάθονται ανθρώπινες μορφές. Διακρίνουμε δύο γυναίκες στις πασχαλιές υπό τον ήλιο και τρείς μορφές (μία γυναίκα και μάλλον δύο άντρες) στις πασχαλιές υπό τη συννεφιά.

Οι ιμπρεσιονιστές ζωγράφοι συνήθιζαν να ζωγραφίζουν το ίδιο θέμα, κυρίως φυσικά τοπία, σε διαφορετικές εποχές, γιατί πειραματίζονταν με τις αλλαγές του φωτός και των χρωμάτων στη φύση. Βέβαια, σκέφτομαι πως αυτό, που δυστυχώς με κανένα τρόπο δεν μπορεί να εντυπώσει ο Μονέ, είναι η γλυκιά, σχεδόν μεθυστική, ευωδιά των πασχαλιών...