Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2019

Το Χριστουγεννιάτικο δέντρο στη ζωγραφική

Πίνακες ζωγραφικής με θέμα το χριστουγεννιάτικο δέντρο

...Ας κάνουμε και φέτος μία "χριστουγεννιάτικη" ανάρτηση. Με νοσταλγική διάθεση για τα Χριστούγεννα της παιδικής ηλικίας, τότε που μας μάγευαν τα στολίδια του Χριστουγεννιάτικου Δέντρου (εξομολογούμαι ότι ακόμα και σήμερα με "μαγεύουν"), παρουσιάζω μία επιλογή από αγαπημένους μου πίνακες, που κάποιους από αυτούς έχω αναρτήσει σε περασμένα χρόνια τέτοιες ημέρες...Μέρες Χριστουγεννιάτικες.... Το θέμα τους είναι το Χριστουγεννιάτικο Δέντρο.  ...Μου θυμίζουν ένα παιδικό χριστουγεννιάτικο ποίημα της Ρένας Καρθαίου.

Ρένα Καρθαίου, Χριστουγεννιάτικο Δέντρο

Καμπανούλες, καμπανούλες
κρεμαστές μικρές χαρούλες,
και μπαμπάκι αντί για χιόνια
στα μικρά του δέντρου κλώνια.

Μπάλες μπάλες και κεράκια
κι αναμμένα φαναράκια,
και παιχνίδια κι αγγελούδια
κι άλλα χίλια δυο καλούδια.

Κάτω χαμηλά στη βάση
μάγοι και βοσκοί έχουν φτάσει,
και προς της κορφής τα μέρη
φέγγει λαμπερό ένα αστέρι.

Painting by Franz Kruger
Franz Kruger (1797-1857), Πριν τα Χριστούγεννα. Πατέρας και γιος κόβουν το χριστουγεννιάτικο δέντρο στο δάσος.

Franz Skarbina (1849-1910), Κάτω από το Χριστουγεννιάτικο Δέντρο. 1892. Κρατική Πινακοθήκη. Βερολίνο.


Franz Skarbina (1849-1910),  Αγόρι από τη Χριστουγεννιάτικη Αγορά στο Βερολίνο. Γύρω στα 1890. Κρατική Πινακοθήκη. Βερολίνο.

Viggo Johansen (1851-1935), Χαρούμενα Χριστούγεννα. 1891.

Marcel Rieder (1862-1942), Στολίζοντας το Χριστουγεννιάτικο δέντρο. 1898.

Alois Hänisch (1866-1937), Χριστουγεννιάτικο Δέντρο στη Βιβλιοθήκη.

Alois Hänisch (1866-1937), Χριστουγεννιάτικο Πνεύμα. 1921.

Leopold Graf von Kalckreuth (1855-1928), Παιδιά στο Χριστουγεννιάτικο Δέντρο. Αρχές του 20ού αιώνα.
Henry Mosler (1841-1920), Το Χριστουγεννιάτικο Δέντρο. 1916.


Elizabeth Adela Stanhope Forbes (1859-1912), To Χριστουγεννιάτικο Δέντρο.


István Csó(Hungarian, 1865-1961),  H Ζουζού κάτω από το Χριστουγεννιάτικο Δέντρο. 1914. Εθνική Πινακοθήκη Ουγγαρίας. Βουδαπέστη.

István Csók (Hungarian, 1865-1961),  H Ζουζού κάτω από το Χριστουγεννιάτικο Δέντρο. Παραλλαγή.

Zinaida Serebriakova (1884-1967), Η Κάτια στα μπλε δίπλα στο χριστογεννιάτικο δέντρο. 1922.

Viggo Johansen (1851-1935),  Μία Χριστουγεννιάτικη ιστορία. 1935.


Hans Stubenrauch (German, 1875–1941), Ω Χριστουγεννιάτικο Δέντρο!


Σπυρίδων Βικάτος (1878-1960), Χριστουγεννιάτικο Δέντρο. Εθνική Πινακοθήκη.

John Koch (1909-1978), Χριστουγεννιάτικο Δέντρο.

2 σχόλια:

  1. "το χριστουγεννιάτικο δέντρο"


    μικρό δεντράκι
    σιωπηλό χριστουγεννιάτικο μικρό δεντράκι
    είσαι τόσο μικρό
    μοιάζεις περισσότερο με λουλούδι

    ποιος σε βρήκε στο πράσινο δάσος
    και λυπήθηκες πολύ που σε πήραν από κει;

    κοίτα θα σε παρηγορήσω
    γιατί πολύ γλυκά μυρίζεις
    θα φιλήσω τη δροσερή σου φλούδα
    και γλυκά θα σε νανουρίσω στην αγκαλιά μου
    όπως θα ΄κανε η μητέρα σου,

    μόνο μη φοβάσαι
    δες τις πούλιες
    που όλο το χρόνο κοιμούνται σ΄ ένα σκοτεινό κουτί
    και ονειρεύονται κάποιος να τις βγάλει
    και να τις αφήσει να λάμψουν
    τις μπάλες τις γιρλάντες χρυσές και κόκκινες τις χνουδωτές κλωστές

    σήκωσε τα μικρά σου μπράτσα
    και όλα σ΄ εσένα θα τα δώσω να τα κρατήσεις
    κάθε δάχτυλο θα ‘χει το δαχτυλίδι του
    και δε θα υπάρχει ούτε ένα μέρος σκοτεινό ή θλιμμένο
    τότε όταν θα ‘σαι ολότελα ντυμένο
    θα σταθείς στο παράθυρο για να σε δουν όλοι
    και με τι μάτια θα σε θαυμάζουν!
    ω, θα ‘σαι πολύ περήφανο

    Και η μικρή μου αδελφή κι εγώ θα ενώσουμε τα χέρια
    και κοιτάζοντας το όμορφό μας δέντρο
    θα χορέψουμε και θα τραγουδήσουμε
    « Ω έλατο, ω έλατο»

    e.e. cummings. Μετ: Χάρης Βλαβιανός

    *

    Χρόνια πολλά! Καλές γιορτές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ από καρδιάς! Φωτεινές Γιορτές. Δεν το ήξερα αυτό το ποίημα. Είναι υπέροχο!

      Διαγραφή