Άννα Αγγελοπούλου: Στα άδυτα της Εθνικής Πινακοθήκης. Άγνωστοι θησαυροί από τις συλλογές της: εικόνες από την έκθεση της Εθνικής Πινακοθήκης

Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.

Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...

Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;

Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...

Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.

Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!

Τρίτη 3 Ιανουαρίου 2012

Στα άδυτα της Εθνικής Πινακοθήκης. Άγνωστοι θησαυροί από τις συλλογές της: εικόνες από την έκθεση της Εθνικής Πινακοθήκης

Στα άδυτα της Εθνικής Πινακοθήκης: εικόνες από την τελευταία έκθεση της Εθνικής Πινακοθήκης

Η Εθνική Πινακοθήκη Αθηνών-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, το σημαντικότερο ίδρυμα έργων τέχνης της Ελλάδας, διοργάνωσε για την περίοδο από 20/10/2011 έως 8/01/2012 έκθεση με τον τίτλο "Στα άδυτα της Εθνικής Πινακοθήκης-Άγνωστοι θησαυροί από τις συλλογές της" και από τη Συλλογή του Ιδρύματος Ευριπίδη Κουτλίδη, προσφέροντας την ευκαιρία για ένα συναρπαστικό ταξίδι στο μαγικό κόσμο της τέχνης.

Η έκθεση αυτή είναι η τελευταία που διοργανώνει η Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο, πριν από την έναρξη των εργασιών για την επέκταση των κτιριακών εγκαταστάσεων της. Αποχαιρετώντας, λοιπόν, το κοινό της για κάποιο χρονικό διάστημα, η Εθνική Πινακοθήκη παρουσιάζει μερικά από τα "άγνωστα" αλλά σημαντικά έργα της, τα οποία θα βρουν θέση στις μόνιμες συλλογές της, αφού, μετά την ολοκλήρωση των εργασιών επέκτασης, θα δημιουργηθεί διπλάσιος χώρος για να φυλαχθούν και να εκτίθενται όσα έργα μέχρι τώρα βρίσκονταν κρυμμένα στα "άδυτα" ή μάλλον σε κάποιους αποθηκευτικούς χώρους.

Τα μέχρι τώρα αφανή έργα βγαίνουν στη θέα του φιλότεχνου κοινού και συμβάλλουν στην επανανοηματοδότηση της ιστορίας της νεότερης ελληνικής τέχνης. Τα έργα επιλέχθησαν από οκτώ επιμελήτριες, η καθεμία από τις οποίες ήταν υπεύθυνη για μία συγκεκριμένη περίοδο της ιστορίας της νεότερης ελληνικής τέχνης και για ορισμένο τμήμα των συλλογών της Εθνικής Πινακοθήκης. Επομένως, η έκθεση "Στα άδυτα της Εθνικής Πινακοθήκης" δεν είναι μία ενιαία έκθεση, αλλά ένα "ψηφιδωτό" οκτώ εκθέσεων των διαφόρων περιόδων της νεότερης ελληνικής τέχνης...

Το έργο αυτό του Νικηφόρου Λύτρα κοσμεί το εξώφυλλο του τόμου-οδηγού της έκθεσης.

Νικηφόρος Λύτρας (1832-1904), Προσωπογραφία κυρίας Σερπιέρη. 1869.

Οι επιμέρους εκθέσεις που συνθέτουν τη συνολική έκθεση "Στά άδυτα της Εθνικής Πινακοθήκης" είναι: έκθεση με έργα από τις συλλογές του 19ου αιώνα (επιμ. Μαρία Κατσανάκη), έκθεση με έργα του νεοελληνικού μοντερνισμού από τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα (επιμ. Ζίνα Καλούδη), έκθεση με έργα από την ακόμα ανεξερεύνητη γενιά του Τριάντα (επιμ. Άννυ Μάλαμα), έκθεση με έργα από τη μεταπολεμική και σύχρονη ελληνική τέχνη (επιμ. Λίνα Τσίκουτα), έκθεση με έργα από τη νεοελληνική γλυπτική (επιμ. Τώνια Γιαννουδάκη), έκθεση με έργα από τη συλλογή του γλύπτη Χρήστου Καπράλου που περιήλθε στην Εθνική Πινακοθήκη (επιμ. Άρτεμις Ζερβού).

Στη συνολική εικόνα της Έκθεσης συμβάλλουν και οι δύο ακόμα επιμέρους εκθέσεις: έκθεση με έργα από τη συλλογή της Δυτικοευρωπαϊκής ζωγραφικής της Εθνικής Πινακοθήκης (επιμ. Έφη Αγαθονίκου) και έκθεση με έργα από τη συλλογή της χαρακτικής και σχεδίων (επιμ. Μαριλένα Ζ. Κασιμάτη).

Δείτε κάποια από τα έργα της Έκθεσης στα "Άδυτα της Εθνικής Πινακοθήκης".

Αιμίλιος Προσαλέντης (1859-1926), Η Ακρόπολη. 1897.

Ιωάννης Δούκας (1841-1916), Σαμψών και Δαλιδά. 1873.

Νίκος Λύτρας (1883-1927), Ο ζωγράφος Ουμβέρτος Αργυρός. 1909-1910.

Όθων Περβολαράκης, Παπαρούνες. 1918.

Θεόφραστος Τριανταφυλλίδης (1881-1955), Για τον τρύγο (Από τη ζωή των τσιγγάνων). 1952.

Γιάννης Τσαρούχης (1910-1989), Πανό φιλοτεχνημένο για την Πανελλήνια Έκθεση Λαϊκής Χειροτεχνίας και Βιοτεχνίας. 1949.

Γιάννης Γαΐτης (1923-1984), Μουσική. 1948.

Κυριάκος Κατζουράκης (1944-), Las Meninas. 1976.

Γιάννης Μαλτέζος (1915-1987), Μορφή. 1974.

Willem Van Mieris (1662-1747), Η κυρία με τον παπαγάλο.

Πάμπλο Πικάσο (1881-1973), Γυναικείο κεφάλι. 1939.

Χρήστος Καπράλος (1909-1993), Θέατρο/Βιετνάμ. 1968.

Χρήστος Καπράλος (1909-1993), Μάνα Καθιστή. 1952.

Η Εθνική Πινακοθήκη διαθέτει μία σημαντική συλλογή από χαρακτικά, που χρειάζεται ακόμα τη μελέτη των ειδικών. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι σειρές χαρακτικών του Ντύρερ και Ρέμπραντ.

Albrecht Dürer (1471-1528), Αδάμ και Εύα. 1505.

Albrecht Dürer (1471-1528), Ο Άγιος Ιερώνυμος στο Σπουδαστήριο. 1514.

Harmensz Van Rijn Rembrandt (1606-1669), Ο Άγιος Ιερώνυμος διαβάζει σε ιταλικό τοπίο. Περίπου 1653.

Βλ. Στα άδυτα της Εθνικής Πινακοθήκης-Άγνωστοι θησαυροί από τις συλλογές της, Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, Αθήνα 2011 (οδηγός της έκθεσης).

http://www.nationalgallery.gr/site/content.php

http://www.nationalgallery.gr/site/content.php?artid=568 (κείμενο της Διεύθυντριας της Εθνικής Πινακοθήκης κ. Μ. Λαμπράκη-Πλάκα).