Άννα Αγγελοπούλου: Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Ν. Υόρκης (MOMA)

Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.

Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...

Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;

Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...

Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.

Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!

Παρασκευή 3 Αυγούστου 2012

Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Ν. Υόρκης (MOMA)

Το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Ν. Υόρκης (Museum of Modern Art-MOMA)

Προς την είσοδο του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης της Ν. Υόρκης, του γνωστού με τα αρχικά ΜΟΜΑ.

Το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Ν. Υόρκης, γνωστό ως MOMA, οφείλει την ίδρυσή του στη βούληση, την απόφαση και τις ενέργειες τριών γυναικών. Στα τέλη της δεκαετίας του 1920, τρεις φιλότεχνες, συλλέκτριες έργων τέχνης και, φυσικά, πλούσιες κυρίες, η Άμπι Ροκφέλερ (Abby Aldrich Rockfeller), σύζυγος του γνωστού πλούσιου επιχειρηματία Τζον Ντ. Ροκφέλερ, η Λίλι Π. Μπλις (Lilly P. Bliss) και η Μέρι Κουίν Σάλιβαν (Mary Quinn Sullivan) δραστηριοποιήθηκαν για να ιδρύσουν ένα μουσείο με έργα της μοντέρνας τέχνης που άλλα μουσεία αρνούνταν να φιλοξενήσουν. Η αρχική ιδέα ενός αμερικανικού μουσείου αφιερωμένου αποκλειστικά στη μοντέρνα τέχνη φαίνεται ότι γεννήθηκε στο Κάιρο της Αιγύπτου, όταν εκεί συναντήθηκαν το χειμώνα του 1928-29 οι δύο πρώτες, η Άμπι Ροκφέλερ και η Λίλι Π. Μπλις. Σύντομα στην παρέα τους εισήλθε και η τρίτη, η Μ. Κουίν Σάλιβαν. Οι τρεις "κυρίες", όπως καθιερώθηκε να αποκαλούνται από τη βιβλιογραφία, ήδη το 1929 είχαν προχωρήσει στη σύσταση του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης στη Ν. Υόρκη, έχοντας εξασφαλίσει την υποστήριξη του συλλέκτη έργων τέχνης Α. Κ. Γκούντγιαρ (A. G. Goodyear), ο οποίος έγινε o διαχειριστής του νέου Μουσείου, και του ιστορικού Τέχνης Πολ Τζ. Σακς. Ο πρώτος Διευθυντής του Μουσείου ήταν ο επίσης ειδήμων της Τέχνης-είχε σπουδάσει στο Πρίνστον και το Χάρβαρντ- Άλφρεντ Χ. Μπαρ (Alfred H. Barr), που οραματίστηκε τη διεύρυνση των εκθεμάτων των συλλογών ώστε να συμπεριληφθούν, εκτός από τη ζωγραφική και τη γλυπτική, όλες οι οπτικές τέχνες (φωτογραφίες, κινηματογράφος, αρχιτεκτονικά σχέδια, κλπ.).

Ο Κήπος των Γλυπτών του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης.

Στα 1932 το Μουσείο μεταφέρθηκε από το 12ο όροφο ενός κτιρίου της 5ης Λεωφόρου, όπου είχε προσωρινά εγκατασταθεί, στη 53η Οδό στο Μιντάουν του Μανχάταν. Εδώ έχει την έδρα του μέχρι σήμερα σ᾽ένα μοντέρνο κτίριο από γυαλί, το οποίο από τότε, βέβαια, γνώρισε διάφορες ανακαινίσεις και επεκτάσεις (η τελευταία ανακαίνιση ολοκληρώθηκε το 2004-05 και σχεδιάστηκε από τον Ιάπωνα αρχιτέκτονα Yoshio Taniguchi).

Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Ν. Υόρκης. Το γνωστό ΜΟΜΑ.

H μόνιμη συλλογή του ΜΟΜΑ περιλαμβάνει σήμερα πάνω από 150.000 εκθέματα, πίνακες, γλυπτά, σκίτσα, γκραβούρες και εικονογραφημένα βιβλία, περιοδικά, φωτογραφίες, αντικείμενα καθημερινότητας, αρχιτεκτονικά σχέδια και μακέτες. Επιπλέον, περιέχει πάνω από 20.000 φιλμ, βίντεο και άλλα οπτικοακουστικά μέσα, 300. 000 βιβλία, ένα πολύ πλούσιο αρχείο ιστορικών εγγράφων και βιβλίων καλλιτεχνών και αρχείο με χιλιάδες φωτογραφίες...

Από το εσωτερικό του ΜΟΜΑ.

Στον 4ο και 5ο όροφο του Μουσείου εκτίθενται πολύ γνωστά έργα ζωγραφικής από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι σήμερα, τα οποία ανήκουν στον παγκόσμιο πολιτισμό της ανθρωπότητας και προσελκύουν μεγάλο αριθμό επισκεπτών κάθε χρόνο.

Η θέα από την ταράτσα του Καφέ που βρίσκεται στον 5ο όροφο του ΜΟΜΑ.

Η πρώτη έκθεση για το κοινό, με την οποία άνοιξε το Μουσείο το Νοέμβριο του 1929, είχε τον τίτλο "Σεζάν, Γκωγκέν, Σερά, Βαν Γκογκ". Τα εμβληματικά για τη σύγχρονη τέχνη έργα ο Λουόμενος του Σεζάν, Η έναστρη Νύχτα του Βαν Γκογκ και οι Οι δεσποινίδες της Αβινιόν του Πικάσο είναι από τα πρώτα έργα της συλλογής του ΜΟΜΑ και προέρχονται από τη δωρεά της Λίλι Μπλις.

Π. Σεζάν, Ο λουόμενος. 1885. Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Ν. Υόρκης.

Το ΜΟΜΑ κατέχει μία από τις πιο σημαντικές συλλογές έργων του Σεζάν στην Αμερική.

Β. Βαν Γκογκ, Έναστρη νύχτα. 1889. Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Ν. Υόρκης.

Ένα από τα πιο δημοφιλή έργα του Βαν Γκογκ, η Έναστρη Νύχτα, ανήκει στη συλλογή του ΜΟΜΑ.

Π. Πικάσο, Οι δεσποινίδες της Αβινιόν. 1907. Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Ν. Υόρκης.

Οι δεσποινίδες της Αβινιόν, το έργο με το οποίο ο Πικάσο έβαλε τα θεμέλια του κυβισμού στην τέχνη, ανήκει στη συλλογή του ΜΟΜΑ που περιέχει και άλλα σημαντικά έργα του μεγάλου Ισπανού ζωγράφου.

G. De Chirigo, Το τραγούδι της αγάπης. 1914. Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Ν. Υόρκης.

Το ΜΟΜΑ έχει μεγάλη παράδοση στην οργάνωση σημαντικών εκθέσεων, όπως για παράδειγμα οι εκθέσεις "Κυβισμός και αφηρημένη τέχνη" (1936), "Φανταστική τέχνη, Νταντά και Σουρεαλισμός" (1936), αναδρομικές του Πικάσο (1980) και του Τζ. Πόλοκ (1998).

Π. Πικάσο, Τρεις μουσικοί. 1921. Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Ν. Υόρκης.

Εντ. Χόπερ, Νυχτερινά παράθυρα. 1928. Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Ν. Υόρκης.

Εντ. Χόπερ, Κινηματογράφος της Ν. Υόρκης. 1939. Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Ν. Υόρκης.

Κινηματογράφος της Ν. Υόρκης, ένας από τους πιο αγαπημένους μου πίνακες του Εντ. Χόπερ, βρίσκεται στο ΜΟΜΑ. Βγαίνοντας από το ασανσέρ στον 5ο όροφο, τον βλέπεις μπροστά σου...

Εντ. Χόπερ, Βενζινάδικο. 1940. Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Ν. Υόρκης.

Andrew Wyeth, Ο κόσμος της Χριστίνας. 1948. Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Ν. Υόρκης.

Ένας επίσης αγαπημένος μου πίνακας! Ο κόσμος της Χριστίνας...χαρακτηριστικό δείγμα του αμερικανικού ρεαλισμού, που αποδεικνύει πόσο μαγικός και ονειρικός μπορεί να είναι τελικά ο ρεαλισμός!