Άννα Αγγελοπούλου: Παλιές πασχαλινές κάρτες της Βικτωριανής εποχής

Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.

Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...

Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;

Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...

Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.

Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!

Σάββατο 27 Απριλίου 2013

Παλιές πασχαλινές κάρτες της Βικτωριανής εποχής

Πασχαλινές κάρτες της Βικτωριανής εποχής

Ιδού μία επιλογή από παλιές πασχαλινές κάρτες της ύστερης Βικτωριανής περιόδου (τέλη του 19ου αιώνα), που βρήκα σε κάποιο νοσταλγικό Blog (βλ. http://www.old-forge.net/eastervictorian.html)!

Ανθοστόλιστοι σταυροί με αγγελάκια, ξανθά καλοντυμένα παιδάκια (κανένα παιδί στις πασχαλινές κάρτες, που έχω βρει μέχρι τώρα, δεν έχει μαύρα μαλλιά) με αυγά και παπάκια να παίζουν χαρούμενα σε ανοιξιάτικα τοπία της εξοχής, πουλάκια να ξεπροβάλλουν από αυγά, λαγοί και λαγουδάκια και φυσικά πολλά-πολλά λουλούδια.

Ξέρω ότι είναι λίγο ή πολύ "κητς", ότι αποπνέουν "κάτι το μάλλον γλυκερό", μία μάλλον "ανόητη", ανούσια ηρεμία και ξεγνοιασιά, είναι απατηλές εικόνες μίας "παραμυθένιας" ζωής, όταν η πραγματικότητα για πολλούς είναι πολύ διαφορετική... Όμως μου άρεζαν όταν ήμουν παιδί και συνεχίζουν να μ´αρέσουν...

Ένα λευκό τριαντάφυλλο και μωβ πασχαλιές στολίζουν το σύμβολο του υπέρτατου πόνου και της θυσίας. Πώς μπορεί να "μεταμορφωθεί" στο φαντασιακό της συλλογικής συνείδησης, σκέφτομαι, ένα όργανο βασανιστηρίου και θανατικής εκτέλεσης...

Ο σταυρός είναι διακοσμημένος όχι μόνο με λευκά άνθη αλλά και με αγγελάκια.

Γιρλάντες από ανεμώνες στολίζουν το σταυρό.

Άμαξα-αυγό μ´ένα αγγελόμορφο κοριτσάκι που περιβάλλεται από λουλούδια.

Χαρωπά παιδάκια σέρνουν ένα τεράστιο αυγό που είναι στολισμένο με λουλούδια. Το κοριτσάκι φοράει ένα αέρινο λευκό φόρεμα και το αγόρι, όπως συνηθιζόταν, είναι ντυμένο με ναυτικά.