Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Τρίτη 24 Οκτωβρίου 2017

Λεύκες το Φθινόπωρο.

Λεύκες το Φθινόπωρο. Πίνακες του Claude Monet και του Vincent Van Gogh και
το "Φύλλο της λεύκας" του Γιώργου Σεφέρη

Cl. Monet, Τρεις λεύκες το Φθινόπωρο. 1891. Ιδιωτική Συλλογή.

Το φύλλο της λεύκας

Έτρεμε τόσο που το πήρε ο άνεμοςέτρεμε τόσο πώς να μην το πάρει ο άνεμοςπέρα μακριάμια θάλασσαπέρα μακριάένα νησί στον ήλιοκαι τα χέρια σφίγγοντας τα κουπιάπεθαίνοντας την ώρα που φάνηκε το λιμάνικαι τα μάτια κλειστάσε θαλασσινές ανεμώνες.

Cl. Monet, Η λεωφόρος με τις λεύκες. 1878.
Έτρεμε τόσο πολύτο ζήτησα τόσο πολύστη στέρνα με τους ευκαλύπτουςτην άνοιξη και το φθινόπωροσ’ όλα τα δάση γυμνάθεέ μου το ζήτησα.
Cl. Monet, Λεύκες το Φθινόπωρο. 1891. Philadelphia Μουσείο Τέχνης. 

Vincent Van Gogh, H λεωφόρος με τις λεύκες το Φθινόπωρο. Νuenen. Οκτώβριος του 1884. Μουσείο Van Gogh. Άμστερνταμ.


2 σχόλια:

  1. Ωραίος ο Σεφέρης και ...οι λεύκες ασάλευτες!

    ΕΝΑ ΦΥΛΛΟ Σ’ ΕΝΑ ΔΕΝΤΡΟ

    Ένα φύλλο σ’ ένα δέντρο.
    Άλλο φύλλο μες στον νου.
    Τα δύο φύλλα
    είναι σε διαφορετικά κλαδιά,
    ο ίδιος όμως φθινοπωρινός άνεμος
    θα τα ρίξει κάτω και τα δυo τους.

    Roberto Juarroz, μετ: Γιώργος Κεντρωτής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ όμορφο το ποιηματάκι του Juarroz. Αλληγορικό. Εξαιρετική η μετάφραση του Κεντρωτή.

      Διαγραφή