Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Σάββατο 31 Μαρτίου 2018

H Άνοιξη στην ποίηση και τη ζωγραφική. Τραγούδια για την Άνοιξη του Γιώργου Σαραντάρη και η Άνοιξη του Henry Ryland

Τραγούδια για την Άνοιξη

  Ας αποχαιρετήσουμε τον Μάρτιο και ας υποδεχθούμε τον Απρίλιο με ανοιξιάτικους πίνακες του Βρετανού ζωγράφου Henry Ryland (1856-1924) και δύο τραγούδια για την Άνοιξη του αγαπημένου ποιητή Γιώργου Σαραντάρη...Γιατί, η Άνοιξη προχωρά...Γιατί, και εμείς προχωράμε στην καρδιά της Άνοιξης...

Henry Ryland (1856-1924), La Primavera (Η Άνοιξη). Στα έργα του Henry Ryland είναι εμφανής η επιρροή των Προραφαηλιτών ζωγράφων, όπως ο Dante Gabriel Rossetti, αλλά και των Νεοκλασικών ζωγράφων, όπως ο L. Alma Tadema.

Γιώργος Σαραντάρης, Δύο τραγούδια τῆς Ἄνοιξης

Ι


Μοῦ φαίνεται, πὼς ἡ ἄνοιξη 
Σὰν κελαηδᾶ μὲ τρέμει 
Μὴν τῆς ζητήσω ἕνα σκοπὸ 
Νὰ δώσει τοῦ ἔρωτά μου 
Μὴν τῆς ζητήσω ἕνα φιλὶ 
Νὰ σοῦ φιλήσω τὴν καρδιὰ 
Νὰ σοῦ χαρίσω δυὸ φτερὰ 
Καὶ νὰ σὲ δῶ δικιά μου

Henry Roland (1856-1924), Η αλληγορία της Άνοιξης.


ΙΙ


Ἔλα νὰ δεῖς τὴν ἄνοιξη ποὺ περπατάει 
Ποὺ μὲ τὰ σύννεφα ἀγκαλιὰ μᾶς χαιρετάει 
Ἔλα νὰ δεῖς τὴν κόρη μου πῶς ἔγινε μεγάλη 
Καὶ τραγουδάει μὲ μιὰ φωνὴ ποὺ δὲν ἦταν δικιά της


Καὶ τραγουδάει μ᾿ ἕνα παλμὸ ποὺ εἶναι τοῦ κόσμου ὅλου 
Σὰν νὰ βρέχει τὰ χείλια της στὴ βρύση τ᾿ οὐρανοῦ

Σὰν νὰ πετάει ἡ καρδούλα της μὲ κάθε χελιδόνι
Καὶ νὰ μὴν ξέρει ἡ ἄνοιξη ἂν εἶν᾿ δικιά της κόρη!

Ηenry Ryland (1856-1924), Ανοιξιάτικα άνθη.

Henry Ryland (1856-1924), Ανοιξιάτικη ειδυλλιακή σκηνή.




Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες , , , ,

2 σχόλια:

  1. Rosa Mund1 Απριλίου 2018 στις 12:08 μ.μ.

    Γνωστό ότι το μπλογκ αγαπάει το Σαραντάρη. Σκέφτηκα έναν ποιητή σχεδόν άγνωστο στους πολλούς, που έχει ενδιαφέρον για διάφορους λόγους. Μ’ αυτόν θα ευχηθώ Καλό Μήνα!

    Άνοιξη

    Στο χαμομήλι
    φύτρωσαν
    ρανίδες
    αίματος
    νωπού.

    Οι παπαρούνες,
    που αγαπούσες
    τόσο!

    Ξανθές
    οάσεις,
    κόκκινα
    αθροίσματα.

    Ευλογημένη
    η άνοιξη.
    Μέστωσε
    το φως μας.

    Άνθος Φιλητάς, [Από την ενότητα Περισυλλογή]
    Από τη συλλογή Η αποσύνθεση της γαλήνης (1985)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αννα Αγγελοπούλου1 Απριλίου 2018 στις 9:35 μ.μ.

    Είναι πάρα πολύ ωραίο. Δεν το ήξερα. Ευχαριστώ από την καρδιά μου. Όμορφο μήνα και Καλό Πάσχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)